Rond dezelfde tijd waren er eind 19e eeuw, begin 20ste eeuw drie echtparen Souren-van Wersch. Zij waren geen van drie familie van elkaar.
1: Jan Willem Souren die in 1869 met Maria Helena van Wersch (Kerkraadse Tak) trouwde.
2: Johan Leonard Hubert Souren die in Bocholtz in 1880 met Maria Elisabeth van Wersch (Simpelveldse Tak) trouwde.
3: Frans Souren die in 1889 met Johanna Hubertina Van Wersch (Simpelveldse Tak) trouwde.
Jan Willem Souren en Maria Helena van Wersch trouwde in 1869 in Heerlen. Hij was de zoon van Pieter Jozef Souren/Sauren en Maria Anna Cuypers /Kuppers. Het echtpaar hoort thuis in de Kerkraadse Tak.
Jan Souren begon in 1899 zijn bakkerij, eerst in Bleijerheide en van 1914 aan de Dorpstraat in Spekholzerheide.
Hij was al eerder bakker, want medio 1899 ging hij en zijn vrouw, zonder hun pasgeboren dochter, naar Vaals. Wellicht dat hij toen merkte dat daar al een bakkerij Souren-van Wersch was, want zij vertrokken weer in augustus 1899 naar Spekholzerheide.
Daar had hij een backerei und Conditorei. Een paar jaar later zat hij aan het Marktplein 19, dat ook soms Plein of Markt 19 genoemd werd. De laatste keer dat hij adverteerde was in oktober 1944, na de bevrijding dus. In 1946 overleed Jan Souren. Zijn vrouw Helena van Wersch was al in 1938 overleden.
Ook wordt, net als van Wersch/Van Wersch, bij zijn achternaam soms een andere schrijfwijze gebruikt: Sauren. Hun zoon Mathijs Souren naam de bakkerij over.
trouwde in Bocholtz met Maria Elisabeth van Wersch. Zij was in Kerkrade op 28 oktober 1853 geboren als dochter van winkeliers in Bocholtz. Bocholtz en Simpelveld waren voor de grotere zaken als ziekenhuis aangewezen op Kerkrade.
Leonard werd in Laurensberg op 3 januari 1851 geboren. Toen hij met haar trouwde was hij bakker. De huwelijksakte tekende hij met J L H Soeren (geen puntjes) dat voor Johan Leonard Hubert staat, terwijl op zijn grafsteen Johan Hubert Leonard staat, dus net andersom. Zij tekende met M.E. Van Wersch: twee puntjes en hoofdletter, haar vader tekent met J J. van Wersch en een kleine letter. Opvallend dus dat dochter Van met hoofdletter tekent en haar vader met een kleine letter.
In het telefoonboek van Vaals van 1915 stonden 14 abonnees. Dit echtpaar stond erin als grossier met telefoonnummer 1. Deze foto is in de Tentstraat nummer 2 gemaakt. Op de gevel hangen twee borden. Links: Wisselkantoor Aan- en Verkoop Vreemd Geld en rechts een reclamebord van Astoria Cigarettes. Opvallend is dat de hij zijn zaak in het Duits aanprijst. Vaals was in die tijd georiënteerd op het Duitse grensgebied. Vandaar ook dat hij een wisselkantoor had
Hij opende in 1896 een filiaal aan de Rijksweg in Mamelis, dagelijks versch Wit- en Roggebrood.
Maria en Jan kregen zeven kinderen. Vader en zoon Gerard overleden allebei op het zelfde moment op 28 mei 1929 aan de koorts. De zaak werd overgenomen door Frans Souren die in 1933 adverteerde met Grossierderij in Koloniale Waren en Wisselkantoor. Hij breidde de zaak uit met een koffiebranderij. In 1936 had hij nog steeds telefoonnummer 1. In 1942 kreeg hij een boete opgelegd van ƒ 200,- en sluiting van zijn winkel van acht maanden wegens het overtreden van het Prijsbeheerschingsbesluit. Hij verkocht kunsthoning voor ƒ 1.02 de kilogram in plaats van ƒ 0,95 de kilogram.
Frans stierf op 19 april 1952. Hij liet vrouw (Hilde Neeser) en kinderen na. In 1971 zat op dit adres de Centramarkt Souren met telefoonnummer 1441 en wat later 2454. In 1988 was het inmiddels de C1000 Souren. Anno nu is het een luxe cadeauwinkel.
Foto rechts: In 1894 schonk het echtpaar Souren-van Wersch schonk de pas ingewijde Pauluskerk van Vaals de preekstoel gemaakt door Houtermans uit Roermond. De krant schreef: 8 Mei 1894. Een sieraad, dat tevens voor onze kerk in eene werkelijke behoefte voorziet, is de nieuwe preekstoel, die men thans bezig is te plaatsen. Uit zwaar eikenhout, in een sierlijken vorm vervaardigd, met tal van prachtige houtversieringen voorzien, is deze preekstoel een waar kunstwerk, dat den Roermondschen fabrikant alle eer aandoet. De heer Souren-Van Wersch, die dit kunststuk welwillend aan onze kerk ten geschenke gegeven heeft, mag met recht op den dank der parochianen aanspraak maken.
1898-1970:
Op 14 februari 1898 verkocht Johan Leonard Hubert Souren, koopman en weduwnaar wonend in Vaals, aan Jan Bierman, aannemer in Lemiers, bouwland in Lemiers dat hij van zijn ouders geërfd had, voor ƒ 274,20.
In 1911 verkocht hij ook duivenvoer van het American Importing House waar Xavier van Wersch zijn naam aan verbonden had.
Op 16 december 1911 vroeg hij via een advertentie om een bakkersgezel Handel in Koloniale waren, Tentstraat 2, Vaals.
Op 7 maart 1912 vroeg hij weer om een Flinke jonge gevraagd, en bood ƒ 9 per maand.
In het telefoonboek van Vaals van 1915 stonden veertien abonnees. Dit echtpaar stond erin als grossier met telefoonnummer 1.
In mei 1929 overleden vader en zoon 4 op hetzelfde uur op dezelfde dag. De begrafenis van beiden vond plaats op 31 mei. Alleen hadden beiden op een ander tijdstip de lijkdienst.
Vader was lid van het kerkbestuur geweest en van de gemeenteraad. Hij werd 78 jaar. Hun zoon Gerhard Hubert Jos. Souren werd 39 jaar en was getrouwd met Philomene Bernardine Quaedvlieg. Zij woonden Tentstraat 2 in Vaals.
In juli 1929 ging de winkel door nu onder de naam Firma L. Souren-van Wersch. Zij verkocht ook Gouda kaarsen.
11 februari 1933: Frans Souren, Tentstraat 2 had nu de grossierderij in Koloniale Waren en was tevens een Wisselkantoor naast een koffiebranderij.
14 augustus 1970: Centra markt Souren, Tentstraat 2, Telefoon 1414. Vijf jaar later sloten zij zich aan bij Supermarkten Douven bv. In 1987 was de supermarkt aangesloten bij C 1000.
1903: Openbare Verkoop
Op 28 februari 1903 plaatste notaris Moors een advertentie inde krant waarin hij een openbare verkoop op 3 maart 1903 om 3 uur in de herberg van Delahaye in de Nieuwstraat in Kerkrade aankondigde. Deze verkoop deed hij op verzoek van de erfgenamen Moll. In de verkoop was een stuk land aan de Akersteenweg tegenover de weg naar Strass dat 32 aren groot was en grensde aan het land van Wöltgens en Gier. Dit land kon eventueel ook in drie stukken verkocht worden. Mocht dat niet lukken dan werd het in één stuk verkocht.
De verkoopakte werd op 9 maart 1903 opgemaakt.
De comparanten waren allemaal kleinkinderen van het echtpaar Jan Willem Moll getrouwd met Maria Josepha Groneschild.
Dat waren:
1: Arnold Jozef Gier, winkelier in Kerkrade wonend aan het Mundgen als lasthebber (= iemand die iets voor een ander doet) en in eigen naam. Hij was lasthebber van:
A: Mathijs Jozef Rocks, landbouwer als man van Anna Maria Niesters. (Zij was een van de kleinkinderen)
B: Hubert Leonard Souren, winkelier in Vaals, als voogd over zijn kinderen en gehuwd met Maria Elisabeth Van Wersch (zij is ook een van de kleinkinderen): haar moeder was Theresia Moll, dochter van het eerder genoemde echtpaar.
C: Willem Hubert Van Wersch (de notaris schreef hun achternamen met een hoofdleter V), arbeider in Düsseldorf (broer van Maria Elisabeth),
D: Frans Willem Hubert Van Wersch, winkelier in Aken (idem),
E: Jozef Peschges, arbeider in Kerkrade (een van de kleinkinderen),
2: Willem Josef Saligers, arbeider in Kerkrade, in eigen naam en als lasthebber van:
F: Fritz Rott, arbeider in Keulen, gehuwd met Theresia Peschges (kleindochter),
G: Ulysse Radar, tuinier in Brussel en zijn vrouw Geertruida Peschgens (kleindochter),
Het stuk bouwland aan de Akersteenweg in Kerkrade werd voor ƒ 561 aan Willem Josef Saligers verkocht die al voor 1/12 deel eigenaar was.
Het betrof het overlijden van Jan Willem Frans Moll op 25 augustus 1901., zoon van het echtpaar Jan Willem Moll getrouwd met Maria Josepha Groneschild. Hij was ongehuwd en 73 jaar oud. In zijn overlijdensakte staat vermeld dat hij bij zijn neef Arnold Gier woonde. Die was winkelier in Kerkrade en 37 jaar oud.
Dat Arnold Gier zijn neef was klopt dus. Jan Willem Frans Moll was de oom van de hierboven genoemde familieleden.
Al op 28 december 1902 werden de machtigingen bij de notaris ingeleverd. Hierin stond vermeld dat zowel Arnold Gier a;s FRans Saligers, zwagers van de anderen waren.
1958N.V. Frans Souren te Vaals 75 jaar
Een feest voor de hele gemeenschap
Wat in een grote stad wellicht niet zo opvalt en betekenis heeft, kan in een kleinere gemeenschap het evenement van de dag zijn Dat zal men zondag a.s. in Vaals kunnen constateren, waar het 75-jarig bestaansfeest der N.V. Frans Souren een feest van de hele gemeente gaat worden.
Onze correspondent ter plaatse zond ons van de viering van dit feest een opgewekt voorbericht waaruit wel blijkt, welk een vooraanstaande plaats de jubilerende firma in het zaken- en gemeenschapsleven van Vaals inneemt.
Overeenkomstig de goede gewoonte zal de feestdag van de 75-jarige fa. N.V. Frans Souren te Vaals, kerkelijk worden ingeleid met een plechtige hoogmis tot dankzegging in de St.-Pauluskerk, welke opgeluisterd wordt door de M.Z.V. St.-Cecilia.
Dank zij de activiteit der jubilerende firma is gedurende vrijwel de gehele dag het Vaalser verenigingswezen actief om de gehele bevolking een gezellige en attractionele dag in jubileumssfeer te bezorgen. Muziek, zang, turndemonstraties, voetbal enz. vullen een rijk gevariëerd programma, dat zich tot de avonduren zal uitstrekken.
Zelfs de Vrijwillige Brandweer gaat het publiek vergasten op een „droge” demonstratie, welke vooral op paraatheid en kundigheid in het belang der bevolking is gericht. Kegelclubs laten de ballen rollen; Duivenverenigingen organiseren aparte wedvluchten; de windbuksverenigingen geven elkaar rendez-vous op ’t bondsfeest 1958 in het teken van het Sourens jubileum. Ook onze bejaarden-homes zijn niet vergeten; het M.Z.K. Liedertafel vergast de bewoners van het St.-Jozefgesticht Kerkstraat 8 en het Camillianenhuis Heuvel op een vocaal uurtje, waarbij eveneens voor een welkome verrassing zal worden gezorgd.
Vaals leeft zo op imposante wijze mee met het jubilerende bedrijf van de sympathieke Hasso Souren c.s. (de eerste Ulle-prins. in het elfjarige Völser Ullerijk) dat op woensdag 30 juli feest zal vieren in de meer intieme kring van zijn gehele bedrijfsgemeenschap.
De N.V. Frans Souren zag het levenslicht als gewone kruidenierswinkel. De grootvader der huidige firmanten, de heer Leon Souren-Van Wersch, zag na enkele jaren in het „Witte Paard” te Gulpen een winkel geëxploiteerd té hebben, meer en betere aspecten in de grensplaats Vaals, waar in die tijd de grenzen waren. In 1930 nam Frans Souren het toen reeds geweldig florerende bedrijf van zijn drie gebroeders Johannes, Gerard en Willy over.
Uit de familie-kroniek is wél het zeldzame feit te memoreren, dat de heer Leon Souren en zijn zoon Gerard in 1929 op dezelfde dag overleden en op dezelfde dag werden begraven. De heer Frans Souren was een bekende en algemeen geachte persoonlijkheid in en buiten het Vaalser gemeenschapsleven, evenals thans Hasso Souren. Ook was hij een grote promotor van het verenigingsleven, waaraan hij in velerlei vorm een actief aandeel nam. O.m. interesseerde hij zich voor het folkloristische aspect van de carnavalsviering.
Gelijk zich in de laatste jaren een ongekende invasie van Duitse kopers op Vaals en Zuid-Limburg richt, welke in het grensgebied een imponerende hausse in het zakenleven brengt, zo heeft Vaals deze ook in vroegere periode gekend, weliswaar ook afgewisseld met „magere jaren”.
De zaken op basis van internationale valuta, welke in het grensstadje Vaals een grote rol speelde -tot lange jaren na de eerste wereldoorlog waren de Nederlandse guldens bij de gewone Vaalser burger een vrijwel onbekende grootheid – inspireerde de oudste exploitanten van de jubilerende N.V, tot oprichting van een wisselbank. Deze was ’n belangrijk nevenbedrijf van de Sourens.
Bron: De nieuwe Limburger, 24 juli 1958
Klik hier voor Maria van Wersch in de Simpelveldse Tak.