PROMOTIE DR. H.J. VAN WERSCH
De kalkstikstofwisseling.

Heden promoveerde aan de Universiteit te Amsterdam tot doctor in de geneeskunde, Hubert Joseph van Wersch, arts. geboren te Simpelveld, op een proefschrift: „Over tetanie en hare behandeling”.

Een kort eenvoudig bericht, dat toch een belangrijk en merkwaardig feit vermeldt. Dat een arts die in de praktijk zit, nog tijd vindt een proefschrift te schrijven, is voorzeker geen alledaagsche gebeurtenis. Degenen, die zich wel eens aan de studie en nadere uitwerking van een bepaald onderwerp gewaagd hebben, zullen dit kunnen begrijpen. Hoeveel tijd, geduld en
volharding kost zooiets niet en wanneer men dan nog van den vroegen ochtend tot den laten avond, door zijn dagtaak in beslag genomen wordt, om van de nachten niet te spreken, is het heel begrijpelijk, dat de lust tot extra werk verdwijnt.

Het is mogelijk, ja zelfs waarschijnlijk, dat collega Van Wersch toen hij zich tot een nadere bestudeering van de twee in zijn proefschrift vermelde ziektegevallen. die het uitgangspunt voor zijn dissertatie vormen, zette, niet wist wat hem boven het hoofd hing, maar dat hij toen zijn onderzoekingen hem dieper en dieper in de moeilijke problemen van de kalkstofwisseling deden afdalen, niet is terug geschrikt en taai heeft volgehouden, moet bewondering afdwingen. Het is geen kleinigheid wanneer men tot het inzicht is gekomen, dat de „gewone” kalkbepalingen ons niet voldoende inlichten omtrent de kalkstofwisseling, tot de ultrafiltratie over te gaan, te meer niet wanneer men bedenkt, dat Van Wersch aanvankelijk deze bepalingen „thuis” deed. Een gedeelte van zijn apotheek had hij daarvoor tot laboratorium ingericht en daar instrueerde hij zijn ingewikkelde toestellen, zoodat hij thuis de proeven van Spiegler. waarbij ultrafiltratie en electrofiltratie van de in het bloedserum aanwezige kalk werd toegepast, kon controleeren en nabootsen.

Dat dit een geduldwerk geweest is, met vele teleurstellingen maar tenslotte met veel voldoening heeft ondergeteekende meermalen kunnen waarnemen. Hierbij had van Wersch het kunnen laten en ook dan zou er nog een heel behoorlijk proefschrift verschenen zijn, maar neen, dat lag niet in zijn aard. Men zou op zijn onderzoekingen thuis gedaan, de aanmerking kunnen maken, dat er fouten in zaten, dat het instrumentarium niet fijn genoeg geweest was en dus besloot van Wersch in het laboratorium van de kliniek van professor Snapper te Amsterdam zijne resultaten te verifieeren.

Zeker dat zou hem veel tijd kosten en ook financieel zou zulks groote offers vragen, hij zou ook de praktijk nog al eens aan waarnemers over laten laten, maar het zou de wetenschap ten goede komen en dat gaf bij hem den doorslag. Zoo ontstond dan dit werk, dat op een heel hoog wetenschappelijk peil staat of eigenlijk moet men zeggen, zoo ontstond de kern van dit werk, want daaromheen worden nog de resultaten van anderen die ook op dit gebied gewerkt hebben gevlochten en dat de litteratuur over de kalkstofwisseling buitengewoon rijk is, blijkt wel uit dit proefschrift. Alleen de bestudeering van wat er op dit terrein geschreven Is. moet van Wersch vele avonden gekost hebben.

Deze dissertatie in een courantenartikel verder in axtenso bespreken, heeft geen zin, daarvoor is het onderwerp te speciaal en beweegt het zich te veel op wetenschappelijk terrein al zijn er belangrijke practische zaken voor den dag gekomen. De jonge doctor mag met trots op zijn arbeid terugzien en wij kunnen ons met hem verheugen, dat één uit ons midden op een zoo waardige wijze aan de universiteit promoveerde.

Van harte proficiat.
Dr. O. A. DRIESSEN.

bron: Limburg Koerier 20 februari 1935