2009

“Tafelvoetbalpartijen worden met verschillende camera’s opgenomen.”
Gulpen – “In het enkelspel moest iedereen zeven wedstrijden spelen”, vertelt Thomas van Wersch, “waarna een klassement werd opgemaakt. De beste zestien spelers zouden zich voor de achtste finales kwalificeren. Kuba en Wesley haalden dat niet, Yves zat er makkelijk bij en zelf plaatste ik me net als zestiende.”

“Maar dat zegt lang niet alles”, weet Yves Biermans nu. “Ik verloor in die achtste finale in een “best of five” met 3-2 van een lager ingeschaalde Rus, die overigens met een onreglementair doelpunt de beslissing forceerde. Hij draaide de stang een aantal keren in het rond en dat mag niet maar als niemand dat geconstateerd heeft, heb je geen poot om op te staan. Bitter, maar zo gaat het soms. Uiteindelijk werd ik negende.”

Thomas moest het als zestiende opnemen tegen de nummer één van de plaatsingslijst. Hij won met 3-1, maar de kwartfinale werd zijn eindstation. Uiteindelijk eindigde hij op een prachtige vijfde plaats.

Ook de kwalificatiewedstrijden in het dubbelspel voor junioren begonnen op donderdag, waarna het toernooi op vrijdag met de beste zestien koppels uitgespeeld zou worden. Thomas: “Ook nu moest iedereen zeven wedstrijden spelen. Samen met Yves werd ik tweede en Wesley en Kuba plaatsten zich als dertiende. Je moet trouwens niet denken dat het een veredeld Beneluxtoernooi was. Koppels uit Rusland. India. Dat zegt genoeg, dunkt me ‘

Yves  en ik speelden eerst tegen het al nummer vijftien gekwalificeerde koppel. Daar hadden we in de voorronde al van gewonnen en ook nu stonden we met 3-1 aan de goede kant van de score. In de kwartfinale moesten we tegen een koppel waar de nummer één uit het enkelspel deel van uitmaakte. We verloren heel nipt met 3-1. Heel jammer, want met een overwinning hadden we op het podium gestaan. Nu werden we vijfde.”

Wesley: “Wij moesten het opnemen tegen een als nummer vier geplaatst koppel uit Denemarken en wonnen met 3-0. Daarna troffen we een van de beste juniorenkoppels van de wereld, twee Oostenrijkers. We verloren met 3-1. Echt geen schande, want dit duo won uiteindelijk de finale van een koppel uit de Verenigde Arabische Emiraten. Dan heb je dus niet van prutsers verloren.” Uitgespeeld dus, maar zeker niet uitgekeken. Thomas: “Het Nederlandse team, bestaande uit tien spelers, zat in een poule met Duitsland, China en Brazilië. Elke wedstrijd worden er vier enkel- en vier dubbelspelen afgewerkt. Nederland moest uiteindelijk met Duitsland duelleren om de eerste plaats in de poule. Dat leverde een overwinning op, waardoor men in de achtste finale op Polen stuitte. Daarvan won men moeiteloos. In de kwartfinale was Zwitserland de tegenstander, dat is altijd moeilijk.

Maar het Nederlandse team speelde een superwedstrijd en veegde de Zwitsers met 5-1 van de tafel. Rocco Raven en Roy Starren waren in het enkelspel echt formidabel op dreef. In de halve finale moest Denemarken aan de zegekar gebonden worden, maar dat was niet zo makkelijk. Het werd 4- 4. waarna Henk Habets en Jeroen Kutaydin een beslissingsduel moesten spelen. Ze wonnen met 7-4 waarbij Henk Habets als achterspeler vier keer scoorde. Geweldig toen het publiek Henkie Habets scandeerde .

Yves: “In de finale wachtte de VS, een showteam. Niet vervelend bedoeld hoor, iedereen wil ze zien. Ze hebben een zeer attractief,  maar ook effectieve spelstijl. Ze maakten ze ex-wereldkampioen Oostenrijk met 5-1 in. Het zijn wereldtoppers bij elkaar. Ook het Nederlandse team had geen kans, hoewel de uiteindelijke 5-4 geflatteerd was. De uitslagen  was nipt, maar het was uiteraard een verdiende overwinning . De VS is ook een geweldig tafelvoetballand, waar partijen met verschillende camera’s worden genomen. Maar goed, een tweede plaats op een WK is natuur super. En de sfeer… Tijdens time-out klappen de toeschouwers.
Op de foto van links naar rechts: Wesley de Vries, Kuba Koerts, Thomas van Wersch, Yves Biermans.

bron: Weekblad De Trompetter, 21 januari 2009