Joseph Willem van Wersch, aannemer, roepnaam Juupke, was de zoon van Johann Leonard van Wersch, slotsmid / winkelier in Kerkrade. De ambtenaren schreven de achternaam van vader en zoon steeds aan elkaar, terwijl vader bijvoorbeeld steeds zijn achternaam los van elkaar schreef.
Hoewel Willem van Wersch ook opdrachten voor de Domaniale had, werkte hij ook tegen hen. Hij nam namelijk in Kerkrade de schade aan huizen op ten gevolge van de verzakkingen van de mijn. Die moesten dan de huiseigenaren schadeloos stellen.
Leonard van Wersch had een winkel in Kohlscheid. Die moest ook bezocht worden. Omdat Leonard ziek was, stuurde hij zijn zoon. Aangezien Duitsland in oorlog was, en Nederland neutraal, had Willem een Durchlasskarte nodig.
Zur Erlangung einer Durchlasskarte für den Bautechniker Willy van Wersch, Sohn des Kaufmannes Johann Leonhard van Wersch aus Kirchrath (Holland) Pannesheidestr. 78 wird hiermit folgendes bescheinigt.
Van Wersch hat in der Gemeinde Kohlscheid ein Geschäft nebst zwei Wohnhäuser liegen. Derselbe ist genötigt zur Beaufsichtigung seines Geschäftes wiederholt nach Kohlscheid zu kommen. Ferner besitzt Van Wersch in Pech Gemeinde Herzogenrath ein Wohnhaus mit anliegendem Ackerland, Wiesen un Garten. Van Wersch ist infolge seines Gesundheitszustandes nicht immer in der Lage, selbst nach Kohlscheid zu kommen und bittet sich für diese Tage durch seine Sohn Wilhelm van Wersch vertreten lassen zu dürfen. Besonders dürfte der Sohn die in Pesch, Gemeinde Herzogenrath, gelegene Ziegelei beaufsichtigen,
Uber van Wersch, wie auch über dessen Sohn ist Nachteiliges nicht bekannt geworden. Dieselben sind der Spionage unverdächtig.
Kohlscheid, den 13. November 1917
Die Polizeiverwaltung
Der Bürgermeister
I/V.
Ter verkrijging van een pas voor de bouwtechnicus Willy van Wersch, zoon van de koopman Johann Leonhard van Wersch uit Kerkrade (Holland) Pannesheidestr. 78, wordt hierbij het volgende verklaard.
Van Wersch heeft een winkel en twee woonhuizen in de gemeente Kohlscheid. Hij is verplicht herhaaldelijk naar Kohlscheid te komen om toezicht te houden op zijn zaken. Van Wersch bezit ook een huis met aangrenzende landbouwgrond, weiden en tuin in Pesch in de gemeente Herzogenrath. Wegens zijn gezondheidstoestand kan Van Wersch niet altijd zelf naar Kohlscheid komen en laat hij zich op deze dagen vertegenwoordigen door zijn zoon Wilhelm van Wersch. In het bijzonder moet de zoon toezicht houden op de steenfabriek in Pesch, gemeente Herzogenrath,
Er zijn geen negatieve berichten over Van Wersch of zijn zoon naar buiten gekomen. Ze worden niet verdacht van spionage.
Kohlscheid, 13 november 1917
De politieadministratie
De burgemeester
I/V.
2/1919: 23 jaar oud was hij secretaris van de N.V. R.K. Inkoopvereeniging Limburgia gevestigd in Maastricht. Deze vereniging hield zich bezig met de handel in koloniale waren. Hij woonde Pannesheiderstraat 78.
Op 18 juli 1920 schreef aannemer Willem van Wersch een brief aan de directeur van de Domaniale Mijn in Kerkrade. Willem woonde in Bleyerheide.
Naar aanleiding van het onderhoud van 15 Juli bericht ik U Edele, dat ik, een verzoekschrift verzonden heb, aan zijne Excellentie den Minister van Waterstaat, betreffende het mogen gebruik maken van de lijn der Domaniale Steenkolenmijn te Kerkrade. In verband met het bovenstaande zou ik U Edele beleefd willen vragen, goedgunstig te willen adviseeren.
Teeken met de meeste
Hoogachting
Uw ned. dn (redactie: uw nederige dienaar)
W. van Wersch
Aan:
den Weledele Geb. Heer Husmann
Directeur der Domaniale Mijn
Kerkrade
Met dank aan dhr P. Geilenkirchen.
Opvallend is natuurlijk het taalgebruik. Tot in de zestiger jaren werden van de 20ste eeuw werden notabelen altijd aangeschreven met Weledelgeboren en ministers aangesproken met excellentie.
De brief is gericht aan Dhr. Husmann: Theo Wilhelm Husmann werd op 4 december 1863 te Bardenberg (D) geboren en overleed op 20 oktober 1943 te Vaals. Hij was directeur van de Domaniale Mijn vanaf januari 1906 tot in 1933. Zijn directeurschap leidde de mijn naar een functioneel, modern bedrijf. In 1907 ontwierp hij de schacht van Nulland die er nog steeds staat. De Husmannstraat in Bleijerheide is in 1985 naar hem vernoemd (bron: www.kgv.nl)
1922: In zijn jonge jaren was Willem hoofdopzichter Ondergronds op de Domaniale Mijn in Kerkrade. Bij zijn huwelijk met Anna Nijsters in 1922, was hij aannemer. Hij was 26 jaar oud. Zij kregen acht kinderen en woonden vrij lang in de Einderstraat 76. Later werd dit huis verkocht en gingen zij aan de Stationsstraat in Kerkrade wonen.
1920: In 1920 won aannemer Willem met de laagste inschrijving de aan- en verbouwing van het post- en telegraafkantoor in Kerkrade voor ƒ. 47.350,- Daarvoor bouwde hij ook de directeurswoning.
4/1923: Hij stelde zich kandidaat voor de gemeenteraad namens het St. Lambertuscomité dat voorheen de Katholieke Kiesvereniging heette.
1925: Hij kocht Einderstraat 76, Kerkrade, een pand uit 1914.
1925: Bouw van de drukkerij, zetterij, woning en andere gebouwen voor de N.V. De Zuid-Limburger. De aanname som was ƒ 24.000,-
1927: Verbouwing van hotel De Kroon in Kerkrade.
1928: Op 13 oktober 1928 vroeg Café Bril van Daniel Houben in Spekholzerheide een drankvergunning voor sterke drank in het klein aan. Dat werd op 26 oktober 1928 toegewezen. Bij de aanvraag was tevens een brief bijgesloten met 68 handtekeningen van bezoekers van het café, onderdeel van hoeve De Bril. Een van hen was Willem van Wersch, aannemer.
1928: Hij had ook een Electrische timmerfabriek, telefoon K. 113.
Bouw van een koeltoren van de Domaniale in gewapend beton. De toren was 35 meter hoog. Ook bouwde hij een tweede koeltoren op de schacht Beerenbosch van de Domaniale mijn.
Dit is een hoekje van het mijnterrein aan de kant van Bleijerheide, tussen Reiserkuilenvoetpad en Nieuwstraat. Op de voorgrond zie je het houtterrein. Dat had elke kolenmijn. Het hout werd gebruikt voor het stutten van de mijngangen. In latere jaren werd dit vervangen door ijzeren stutmateriaal. Het gebouw rechts achter de schoorsteen is een van de ketelhuizen. Daar werd stoom geproduceerd voor de aandrijving van machines, generatoren etc.De koeltoren diende om de afgewerkte stoom te laten condenseren en afkoelen. Links achter de koeltoren zien we het centraal machinehuis voor de productie van elektriciteit en perslucht.
1929: Bouw van de R.K. Bijzondere Jongensschool in St.Pietersrade. De opdrachtgever was het R.K. kerkbestuur van St.Pietersrade, nu een wijk van Kerkrade.
1929: Bouw van het slachthuis Hammolensteeg. Hij was in 1928 de laagste inschrijver voor ƒ 159.200. De oplevering was in augustus 1930. Het ontwerp was van Cornelius Duyckers, directeur van de Algemene Technische Dienst van de Gemeente. In het tijdschrift De Vee- en Vleeschhandel, Vakblad voor Slagers, Veehandelaren, Exporteurs, enz, van vrijdag 8 augustus 1930 stond een artikel over de opening van het slachthuis, waarin Willem van Wersch ook genoemd wordt. Foto’s hieronder.
Klik hier voor het artikel.
1930: Bouw winkelhuizen op besten stand.
Ook de bouw van de R.K. Meisjesschool, met klooster in Welten aan de Doornstraat. Aanname som was ƒ 71.600. De opdrachtgevers waren de eerwaarde zusters Ursulinen.
Aannemer Van Wersch bouwde het R.K. Volkshuis aan de Hoofdstraat in Kerkrade, Aanname som ƒ 32.000. In december 1930 werd het Volkshuis plechtig ingezegend. De opdrachtgever was bierbrouwerij De Kroon uit Wijlre. Het gebouw bevatte een café, drie lokalen, een restaurant, de kelder, een bovenwoning en de openbare leeszaal. Het hele gebouw werd toen al centraal verwarmd.
10/1930: Uitbreiding van de Ambachtsschool in Heerlen voor ƒ 64.800,-
1931: Willem van Wersch bezat diverse stukken grond in Kerkrade. Soms werden enkele stukken daarvan onteigend, bijvoorbeeld ten behoeve van de verbreding van de Hammolenweg.
7/1931: Bouw van garage met showroom Alphons Brandts, Hoofdstraat 8, Kerkrade.
3/1932: Bouw van de uitbreiding van Mariaoord, een tehuis voor ouden van dagen aan het Kerkplein in Kerkrade. Hij bouwde de kapel en het zusterhuis voor de zusters van Steyl.
Mariaoord was een voormalig klooster van de Ursulinen. In februari 1933 werden de nieuwe gebouwen ingezegend. Aannemer Willem van Wersch werkte veel samen met architect Wiegerinck.
2/1933: Willem dacht erover om de zaak op te splitsen en er uit te stappen. Vaak won hij de aanbestedingen niet meer omdat hij niet de laagste inschrijver was.
8/1933: Bij de Kamer van Koophandel schreef een nieuwe timmerfabriek zich in onder de naam Schijns & Pötgens voorheen W. van Wersch. Adres: Einderstraat 74. In 1938 was het alleen nog Nol Schijns Timmer- en Meubelfabriek.
9/1933: De nieuwe eigenaar werd dhr. P Hoogendijk voorheen was dat J.W. van Wersch, maar die trad toen uit.
6/1934: Hij ging nu verder als architect en ontwierp het pand hoek Einderstraat-Nieuwe Weg naar het station. Het werd de kruidenierswinkel van Dassen. Het pand werd gebouwd door aannemer Scheeren. In de winkel is een keur van délicatessen, conserven, binnen- en buitenlandsch fruit geétaleerd. Ook alle soorten gerookte vischwaren en vele andere artikelen, te veel om op te noemen. Het adres was Einderstraat 58 waar Nic Dassen ook al een ander bedrijf had in de verkoop van paarden en allerlei soorten paardenwagens en -karren. Het pand werd in 1935 gebouwd. Tegenwoordig is het hoek Einderstraat-Stationsstraat. In 1985 overleed de weduwe van Nic. Dassen waarna het pand leeg kwam te staan. Nic was al in 1969 overleden, 73 jaar oud. Later kwam er apotheek Schönfeld in.
1/1935: De timmerfabriek P Hoogendijk v.h. J. W. van Wersch werd opgeheven.
12/1935: De electrische timmerfabriek Ad. Schijns v.h. W. van Wersch was gevestigd aan de Einderstraat 74.
5/1936: Hij zat in het feestcomité ter ere van het 75-jarig bestaan van de Vincentiusvereniging.
6/1936: Willem van Wersch zette een bovenwoning te huur, compleet met een ingerichte slagerswinkel.
7/1937: Hij adverteerde nu ook met bouwkundige. Telefoon 2234. Hij adverteerde dat jaar en 1938 zeer regelmatig.
6/1938: Hij liet een kritisch stuk in de krant plaatsen over de benoeming van de gemeenteontvanger van Kerkrade.
INGEZONDEN
Buiten verantwoordelijkheid der Redactie.
Kerkrade, 3 Juni 1938.
BENOEMING GEMEENTE-ONTVANGER EN DE GEMEENTEWET.
In de raadsvergadering van 10 Mei werd door B. en W. een voorstel gedaan tot benoeming van een gemeente-ontvanger.
Ter voldoening aan de wet werd door B. en W. een voordracht opgemaakt van twee personen, maar achteraf werd no. 2 van de voordracht niet meer aanbevolen en als toelichting erbij gevoegd, dat deze er slechts op voorkwam om aan de wet te voldoen.
Dus een aanbeveling van twee personen, die practisch maar één persoon aanbeveelt!
Nu doet een raadslid een voorstel, gesteund door enkele collega’s, om buiten de voordracht om den heer X. te benoemen tot gemeente-ontvanger. Dit voorstel wordt door den raadsvoorzitter onwettig verklaard en geweigerd om in behandeling te brengen, ofschoon op de wettigheid wordt gewezen.
Hierdoor werd aan een geschikt persoon, die in het bezit is van de vereischte diploma’s, de gelegenheid onthouden in aanmerking te komen, ofschoon was aangetoond, dat zoodoende zelfs meer bezuiniging zou worden verkregen dan door de combinatie van functies, zooals zij door B. en W. werd voorgesteld. In de raadsvergadering van 30 Mei wordt door het raadslid den heer Genders er op gewezen, dat de notulen betreffende zijn voorstel niet in orde zijn: waarna deze worden aangevuld overeenkomstig zijn vroeger voorstel. Nu vraag ik mij af: is daarmede de zaak in orde en is zulk een benoeming wettig? Een benoeming die op zulke wijze is geschied en een belanghebbende niet tot zijn recht laat komen, is naar mijne meening niet in het belang van een christelijke samenleving.
Hoogachtend, W. VAN WERSCH.
8/1940: Hij was betrokken met de politiek want in deze maand was er in het verenigingsgebouw van de Staatsmijn Wilhelmina een vergadering van de Nederlandsche Unie. De kaarten konden in de regio maar op zeventien adressen gehaald worden, waaronder dus Einderstraat 76. De politieke beweging Nederlandsche Unie was pas in juli 1940 opgericht tegen de NSB en de Duitsers.
In deze maand bouwde hij ook vijf betonnen schuilplaatsen in Kerkrade voor ƒ 7.240
10/1941: Hij zorgde voor het herstel aan de school aan de Meester Absilstraat voor ƒ 8.000
1944: Loonen omhoog.
Uit de bouwnijverheid (1945)
De heer Willem van Wersch aannemer hier ter plaatse, is, blijkens een aan ons gericht schrijven van mening, dat de materialenschaarste in de bouwnijverheid voor een deel zou kunnen worden ondervangen, wanneer de overheid in de gelegenheid was particulieren, die grote voorraden bouwmaterialen hebben opgeslagen te verplichten, hiervan aangifte te doen en ook over deze materialen zou kunnen beschikken ten bate van de wederopbouw. Het is nu veelal zo, dat de aannemers op last van de overheid hun gehele materiaal-voorraad moeten uitputten, terwijl particulieren, die bouwmaterialen als geldbelegging hebben ingeslagen, hun voorraden achterhouden. De schrijver zou wel aan deze particulieren voorrang willen verlenen voor de aankoop van nieuwe bouwmaterialen, zodra deze weer in enige omvang te leveren zijn.
Verder meent de schrijver, dat de lonen in de bouwnijverheid op het ogenblik beslist te laag zijn. Hij zond daarover reeds een schrijven aan den militairen Commissaris in de mijnstreek, die deze lonen reeds enigszins omhoog bracht. Maar niet hoog genoeg, meent de schrijver.
1951: Telefoon 2234, Einderstraat 76.
3/1952: Aannemer Willem ontwierp een plan voor de bouw van dertig middenstandswoningen in het Mucherveld. Er was woningnood. Het was nog onbekend wanneer er begonnen kon worden. Hij berekende de huizen op vijf tot zeven bewoners. Maar er moest eerst nog Rijksgoedkeuring komen.
4/1952: De gemeente verkocht grond aan Van Wersch voor ƒ 40.115,- met de eis dat er na zes maanden begonnen moest worden aan de bouw van die dertig woningen op het Mucherveld.
10/1953: Hij werd door B&W gekozen als lid van de Woonruimtecommissie.
3/1954: Als je op 20 maart mee wilde lopen in de Stille Omgang van Amsterdam, konden mannen en jongemannen zich bij Willem van Wersch opgeven. Einderstraat 76.
5/1954: In de gemeenteraad werd beslist dat Van Wersch grond kon kopen op de hoek Mucherveldstraat en Deken Quodbachlaan voor de bouw van negen woningen en een winkel.
6/1954: Bouw van een winkelpand aan de Markt 47 voor IJzerhandel H.J. Bischoff. Vooral de kelder was een etalage voor Kerkrade een nieuwigheid, schreef de krant. Het pand was een ontwerp van architect Nievelstein.
7/1954: Ook bouwde hij voor Bischoff op de Markt 37 de Damesmodes- Baby- en Kleuterkleding winkel op de Markt in Kerkrade.
9/1954: Bouw van de Meisjesschool aan de Anemonenstraat in Spekholzerheide voor de parochie Heilust voor lager onderwijs. De school werd in oktober 1955 ingezegend.
10/1954: Aannemer Willem van Wersch werd weer voor één jaar herkozen in de Woonruimtecommissie.
1954: De bouw van de kerk en kapellen van het Clarissen-Capucinessenklooster in Wahlwiller.
12/1954: Hij bouwde drie winkels aan de Deken Quodbachlaan. Hij werd benoemd tot het wijkhoofd van de BB. (=Bescherming Bevolking).
4/1955: Hij plaatste een personeelsadvertentie voor opperlieden en betontimmerlieden onder de naam W. van Wersch en zoon.
5/1955: De vergroting van de dekenale St. Lambertuskerk in Kerkrade stond op zijn conto. Het schip werd twaalf meter verlengd en de zijbeuken werden doorgetrokken. In november 1956 ging de kerk van 400 naar 750 plaatsen.
23 mei 1955: Gazet van Limburg: Hij won de inschrijving voor de verbouwing en uitbreiding van de Lambertuskerk Kerkrade. De uitbreiding is aan de achterkant richting kerkhof, graven zijn verplaatst. Op een later tijdstip wordt dan de toren 16 meter verhoogd.
10/1955: Wederom voor één jaar benoemd in de Woonruimtecommissie die nu Woonruimte- en huurcommissie heette.
1/1956: Hij stelde een hal beschikbaar voor het bouwen van zes carnaval wagens.
10/1956: Herbenoeming door B&W in de Woonruimte- en Huurcommissie.
1957: Jos van Wersch, de zoon van Willem van Wersch, kreeg de Hinderwetvergunning voor zijn timmerfabriek aan de Einderstraat 74. Op dat adres zat in 1933 Timmerfabriek Schijns & Pötgens voorheen W. van Wersch.
2/1960: Zijn aannemersbedrijf restaureerde en verhoogde de kerktoren van de Lambertuskerk Kerkrade met elf meter voor ƒ 73.000
4/1960: De torenspits werd gesloopt en wordt later vervangen door een ranke spits.
8/1960: De krant schreef: Bouwbedrijf Jos van Wersch. De nieuwe spits zal rond kerstmis klaar zijn. De spits is bijna 50 meter hoog, 7 meter hoger dan de vorige spits. Voor het eerst in deze contreien werd de toren gebouwd in beton. De toren zelf werd vier meter hoger.
1/1961: Nu Willem uit de zaak is adverteert hij voor het eerst met makelaarskantoor W. van Wersch, Einderstraat 76.
1/1962: Aannemer Willem van Wersch is inmiddels 66 jaar. Zoon Jos ging verder als aannemer, zijn vader als makelaar. Hij en zijn vrouw verhuisde naar de Stationsstraat 54..
2/1962: Jos van Wersch adverteerde met aannemersbedrijf J. van Wersch, Einderstraat 76.
4/1962: Advertentie: Makelaar van Wersch, Stationstraat 54, Kerkrade.
5/1962: Jos krijgt opdracht voor de uitbreiding van het Belastingkantoor in Kerkrade.
7/1964: Bouw en opening van het Groene Kruis gebouw, Het ontwerp was van architect Fanchamps. In het gebouw waren een dokterskamer, een boxenkamer, een weegkamer, een ontsmettingsruimte, een droog- en spoelplaats, een ruime wachtkamer, een consultatie- en spreekkamer, een administratieruimte en een hal. In het souterrain kwam hun archief.
1965: Hij is secretaris van de Nederlandse Bond van Makelaars in Onroerende Goederen, Hypotheken en Assurantiën.
9/1966: Verbouwing Café-restaurant Apollo, Industrieweg 19, Spekholzerheide.
3/1967: De vrouw van Willem overleed.
4/1967: Bouw van café de Hopel, Zwaluwstraat 1, Hopel is nu een wijk in Kerkrade noord.
5/1967: Willem was nog steeds actief als makelaar. Hij was 71 jaar.
9/1967: Verbouwing van café Hubertushuis, Hoofdstraat 55, Kerkrade.
1/1968: Willem van Wersch, aannemer en makelaar overlijdt, 71 jaar oud.
4/1968: Nieuwbouw Jamin, Kerkrade.
3/1970:
Woningbeleid
De enorme kostenstijgingen van het laatste jaar, te weten de rentevoet, BTW, sociale lasten, hogere lonen, hogere grondprijzen etc. hebben een grote rem uitgeoefend op de woningproductie. Dit zou door een ander kabinet ook niet opgevangen zijn.
Door bovengenoemde kosten verhogende factoren is van de verbeterde premieregeling niets meer overgebleven, zelfs is deze minder geworden, terwijl door de hoge grondkosten van een redelijke premie geen sprake is, terwijl de grondprijzen in hoofdzaak door de gemeentelijke overheden bepaald worden.
Ik meen, dat het uitgavencijfer van dit kabinet reeds aanzienlijk meer bedraagt dan dat van vorige kabinetten; vooral door de hogere sociale voorzieningen van welks uitgavencijfer naar verhouding te weinig geprofiteerd wordt door de woningbouw. Is het ook niet zo, dat reeds een groot deel van de premiebouw opgesoupeerd wordt door instellingen en semie-overheidsinstellingen, wat in werkelijkheid overeenkomt met een zekere vorm van woningwetbouw.
Zou het te preferen zijn deze fantasieloze woningwetbouw, waar de kwaliteit op de tweede plaats komt, en iedere vorm van architectuur zoek is, in Nederland een allesoverheersende plaats in te laten innemen?
Waarom steken de mensen, die zo de belangen willen behartigen van de toekomstige kiezers, de hand niet in eigen boezem en nemen ook genoegen met dezelfde inkomens als waar vele kleine zelfstandigen mee worstelen?
Waarom van de kleine en middelgrote ondernemers offers vragen, welke het karakter aannemen van een koude sanering?
Is tijdens het vorige kabinet niet bewezen dat de prijzen van grote woningprojecten hoger lagen dan die van vele kleine en middelbare ondernemingen.
Waarom wordt de bouw van kleine projecten onderworpen aan allerhande commissies, vergunningen en bedillerige instanties, terwijl de massaprojecten uit de grond gestampt worden.
Is het dan te begrijpen dat de massale eenheidsprojecten overal inpassen? Overal komt men dezelfde ontwerpen tegen.
Nu het erop begint te lijken dat er eindelijk eens een huurbeleid begint te komen dat gebaseerd is op een redelijke kostenbasis, komt het gekrakeel, een verhuurder is toch geen sociale instelling. Het is alleen maar te hopen dat onze tegenwoordige minister van ruimtelijke ordening zijn standpunt blijft verdedigen en zich niet aan de dijk laat zetten zoals indertijd met minister van Aartsen is gebeurd, wat nu wel overduidelijk is.
Kerkrade, Jos van Wersch
3/1973: Verbouwing van hotel der Toeëre aan de Marktstraat 3 in Eygelshoven.
7/1975: Verbouwing van de brandweerkazerne aan de Hammolenweg. De aannames was ƒ 202.593. Dat werd uiteindelijk ƒ. 206.984,28.
12/1979: Telefoonnummer was 045 51 38, nu met de naam Van Wersch Kerkrade bv.
12/1979: Renovatie van disco-dancing Drop-Inn in Kerkrade. Deze disco was in de voormalige Volkshuis, Hoofdstraat 26, gebouwd in 1930 door zijn vader.
Jos van Wersch stopte in 1981 wegens gezondheidsredenen met het bedrijf. Hij overleed negen maanden later, op 54 jarige leeftijd, in 1982 in de Einderstraat 76, zijn ouderlijk huis. Anno nu is het pand op Einderstraat 74 gesloopt. Nummer 76 bestaat nog steeds.