Servaas Leopold van Wersch (1903-1992). Hij was de oudste van negen kinderen en overleefde ze bijna allemaal. Hij werd 89 jaar. Leo begon net als zijn vader te werken in de mijnen. Er was immers vrijwel geen ander werk in Zuid-Oost-Limburg.
Op 4 oktober 1923 (hij was 20 jaar) werd hij in Wittem ingelijfd bij het Regiment Genietroepen als dienstplichtig soldaat.
Enkele maanden later (maart 1924 en 21 jaar oud) ging hij op groot verlof en kwam na 1,5 jaar weer terug. Enkele dagen later vertrok hij weer met groot verlof om een jaar later terug te komen.
Op 26 juli 1927 tekende hij een contract voor vijf jaar bij de Overzeeschen militaire dienst en ontving op 31 oktober 1927 de premie van 400 gulden.
Op 24 december 1927 kwam hij in Batavia aan met de SS. Grotius. Toen werd zijn lengte gemeten: hij was 1,676 m lang. Hij was 24 jaar.
Leo had daarvoor al kennis gekregen aan Maria Höttges uit Solingen die op dat moment in Leiden woonde met wie hij wilde trouwen. Maar ja, hij zat in Bandoeng en Maria in Leiden. Vandaar dat zij in november 1930 met de handschoen trouwde. Johannes Hendrikus Spijker werd volgens een vergunning van oktober 1930, aangesteld tot gevolmachtigde om hem in dit huwelijk te vervangen. Zodoende stonden er toch twee mensen voor de ambtenaar. Leo was 27 jaar en zijn bruid 29 jaar. Zijn ouders hadden middels een authentieke actie toestemming tot het huwelijk gegeven. Die woonden immers in het verre Wittem. Haar ouders waren overleden.
Het huwelijk werd op 5 november 1930 ingeschreven in de Burgerlijke Stand.
Maria Höttges vertrok als mevrouw L. van Wersch, op 10 februari 1931 vanuit Leiden, via de haven van Amsterdam met de ss. Christiaan Huygens.naar Bandoeng. De aankomst was op 13 maart. Wellicht wilde zij haar huwelijk redden. Maar dat mocht niet baten, want door het vonnis van den Raad van Justitie te Batavia van 25 september 1931 en de inschrijving in de registers van den burgerlijke stand der gemeente Batavia op 12 december 1931 is het in nevenstaande akte vermelde huwelijk door echtscheiding ontbonden.
In december 1931 werd het huwelijk ontbonden. In juni 1932 voer Leo met de Indrapoera terug naar Nederland. Hij was uit dienst ontslagen.
In 1936 vroeg hij een paspoort aan. Dit paspoort begon links bovenaan met de tekst: Afgegeven voor verblijf in België of Luxemburg, grensverkeer naar Duitschland.
Boven zijn foto staat: Signalement van den houder (de houdster). Zijn signalement was : Ouderdom 33 jaren, Lengte: 1,70 meter, Voorhoofd: gewoon, Haar: blond, Wenkbrauwen: idem, Baard: geen, Knevel: geen, Oogen: grijs, Neus: gewoon, Mond: idem, Kin: idem, Aangezicht: ovaal, Kleur: gezond, Bijzondere teekenen: geen.
Voor dit bewijs moest hij f.0,30 leges betalen.
Linkerfoto: In 1938 vond hij het geluk terug toen hij met Lieske van Workum (1910–1988) uit Ubach over Worms trouwde. Leo was electricien en 33 jaar en zijn bruid 28 jaar. Uit het huwelijk werd Jef geboren die later bekend zou worden als gevierd opera zanger.
Middelste afbeelding: Leo ging het verzekeringsvak in bij de Centrale Arbeiders Verzekering- en Depositobank. Deze bank ging later over in Reaal. Hierna werkte hij bij Neerlandia die nog steeds de slagzin Van 1880 gebruikt.
Op de rechterfoto staan de vier broers uit het gezin. Links Jacques, dan Harry, Leo en Hubert. Zo te zien aan de kleuren van bijvoorbeeld de oranje lamp, ergens tussen 1970 -1975.
Klik hier voor Leopold van Wersch in de Wittemse Tak.
Klik hier voor zijn zoon Jef van Wersch in de Wittemse Tak.
Klik hier voor Jacques van Wersch in de Wittemse Tak.
Klik hier voor Harry van Wersch in de Wittemse Tak.
Klik hier voor Hubert van Wersch in de Wittemse Tak.
Klik hier voor zijn zus Trautje van Wersch in de Wittemse Tak.