2022
Mechelen
Ze vergeet nooit meer hoe ze aan de vooravond van de watersnood een ongemakkelijk gevoel had bij de neerslag die onophoudelijk omlaag kwam. „Het was gewoon donker en het bleef maar regenen. Het was unheimisch. Maar ik had niet in de gaten dat het zo misging.” Zodra signalen haar hadden bereikt dat de Geul was veranderd in een woeste stroom trok ze naar het centrum van haar woonplaats Mechelen. Het water ging net niet over haar rubberlaarzen, ze most zich vasthouden aan een hek. „Onvoorstelbaar. Het was zo’n sterke stroming, je kon voelen hoe het is om met water meegesleurd te worden. Ik dacht: het is niet mogelijk wat hier gebeurt.” De blik in de ogen van de getroffenen trof waterschapsbestuurder Josette Van Wersch. „Zo’n onmacht, zo’n machteloosheid, ze stonden er en beetje verweesd naar te kijken.” Ze nam een kijkje in een van de huizen. „Het water kwam achter binnen en ging door de voordeur weer naar buiten.” In Valkenburg sprak ze en alleenstaande dame van in de negentig. „Ze herhaalde maar: “ik heb helemaal geen herinneringen meer. Alle fotoalbums zijn nat of weggespoeld.’ Vorige week heb ik nog gesproken met de mensen van de Oliemolen in Heerlen. Daar is het nog steeds nat! Het heeft zo’n impact, dat kun je je niet voorstellen.
Klimaatopgave
Josette Van Wersch is medeverantwoordelijk voor de waterhuishouding van de kleinere rivieren het bekensysteem in Limburg. Ook zij werd overvallen door de extreme vloedgolf in juli, maar ze is zich al jaren bewust van de enorme klimaatopgave die er ligt. In het noorden van de provincie is de droogte met name en probleem, in het zuiden spelen meer de risico’s van extreme neerslag. De geologie is een uitdaging, de ruimte beperkt, de pracht van het landschap maakt rigoureuze ingrepen onwenselijk. De hellingen van het Heuvellandschap kunnen veranderen in ‘watervallen’; de bodem houdt weinig vast. „Löss klapt gewoon dicht en dan heb je een glijbaan.”
In het Waterbeheerplan 2016-2022 werd de ambitie uitgesproken om voor het Heuvelland en beschermingsnorm van 1 op 100 te krijgen; een bescherming tegen een overstroming van eens in de honderd jaar. Maar al snel werd duidelijk: „dat gaan we echt niet halen.” Er zijn wel eens berekeningen op los gelaten; om op bepaalde plekken deze norm te kunnen halen zouden ze uitkomen op investeringen van een factor vijf tot zeven voor elke euro schade. „Dat is niet in verhouding. Daarom wordt nu en basisveiligheid van 1 op 25 gehanteerd, „en daar waar mogelijk hoger”. Ze begrijpt dat dit geen populaire boodschap is. „Maar we kunnen het Heuvelland niet blijven volbouwen met regenwaterbuffers. De ruimte is er niet. En de beken die zo mooi meanderen, daar wil je eigenlijk ook geen ingrepen doen. Dus we zijn op zoek naar andere innovatievere maatregelen.” Vijfhonderd regenwaterbuffers heeft het waterschap aangelegd, waarvan vierhonderd in het zuiden van de provincie. Er wordt verder met het klimaatprogramma Water in Balans, ingezet op oplossingen op diverse fronten. Er zijn afspraken gemaakt met boeren en terreinbeheerders als Limburgs Landschap en Staatsbosbeheer om meer water vast te houden op de plateaus en de hellingen. Door specifiek groenbeheer of nieuwe landbouwmethodes. Permanent gras op ‘risicovolle’ glooiende hellingen, een extra ‘ruggetje’ aarde tussen de rijen aardappels. Riviertjes laten meanderen, zijtakken en bypasses maken met inundatiegebieden die zo nodig onder mogen lopen. Van gemeenten wordt gevraagd om meer regenwater af te koppelen van het riool waardoor de kans op overstroming afneemt. Ook de bewoners moeten bijdragen. Bijvoorbeeld door regenwater op het eigen perceel vast te houden, maar ook door preventieve maatregelen te nemen om schade aan de eigen woning te beperken. Keermuurtjes, zandzakken, noem maar op. Van Wersch: „Het heeft geen zin als wij alleen iets doen.” Er wordt gekeken naar oplossingen die in het buitenland al zijn toegepast, zoals een ‘hoogwater- tunnel’ of bruggen die in hoogte verstelbaar zijn. Bouwen in het Heuvelland zal in de toekomst ook echt anders moeten. Josette Van Wersch noemt de brandweerkazerne van Valkenburg, die onder water kwam te staan. Of verpleeghuis Valkenheim dat ontruimd moest worden. „Ga je daar terugbouwen, of ga je naar hoger gelegen delen?”
Waterstromen
Tijdens de wateroverlast vorig jaar heeft het waterschap gezien dat de knelpunten die ze in beeld hadden, ook daadwerkelijk de plekken zijn waar wateroverlast ontstond. Het waterschap heeft kennisinstituut Deltares de opdracht gegeven om een ‘systeemanalyse’ te maken, waarbij de waterstromen tijdens de crisis precies in kaart worden gebracht. Maar dit kost tijd. Onderzoeken naar vier ‘hotspots’ worden al sneller verwacht: de Geulmonding, Valkenburg, Eygelshoven en de monding van de Roer: Daarnaast worden acht ‘quickscans uitgevoerd op plekken waar snel maatregelen genomen kunnen worden. Het waterschap geeft zichzelf tot 2035 de tijd om knelpunten in fases op te lossen, Dat is een lastig te verteren boodschap voor mensen die al schade hebben gehad en onlangs opnieuw de dreiging van het water voelden. Zij willen zo snel mogelijk maatregelen.
Josette Van Wersch begrijpt dat, maar stelt dat het gewoonweg niet sneller kan. Het vergt voorbereidingstijd, financiën. „Je wil ook gen maatregelen nemen die en verkeerde uitwerking hebben. We hebben weleens een straat gehad waar mensen een aarden walletje aanlegden. Zij hadden geen overlast meer, maar het water werd naar de overkant van de straat gestuurd waar ze wel overlast kregen. Het is gewoon niet gemakkelijk. Ik zou het graag snel willen en we zijn ook aan het kijken waar we noodmaatregelen kunnen nemen. Vergeet niet: dit was een uitzonderlijke situatie. Desalniettemin kan het morgen weer gebeuren.”
Limburger 23 februari 2022
Tekst: Vickie Bartholomeus
Foto: Peter Schols
2019
2018
Josette van Wersch
Bestuurder Waterschap Limburg:
Elke druppel telt
“Elke druppel telt” is de stellige overtuiging van Josette van Wersch, lid van het dagelijks bestuur van Waterschap Limburg. Duurzaam waterbeheer in klimaatvriendelijke tuinen is van groot belang voor een optimaler waterhuishouding in Limbur, stelt ook Josette van Wersch. Juist vanwege het grote belang van een optimale waterbalans ondersteunt Waterschap Limburg het programma Waterklaar van harte. ”Op een totaal subsidiebudget van vijf miljoen euro voor het afkoppelen van regenwater in de gemeentes in Noord- en Midden-Limburg neemt Waterschap Limburg bijna twee miljoen euro voor zijn rekening. Later dit jaar komt in totaal vierenhalf miljoen euro beschikbaar voor de inwoners in Zuid-Limburg van gemeentes, waterschap en de Provincie Limburg. Dat geeft wel aan dat ons commitment met het programma Waterklaar groot is.”
Vergroening van tuinen
Waterschap Limburg hoopt dat door het afkoppelen van de regenpijpen van het riool en de vergroening van de tuinen de onverkwikkelijke taferelen van ondergelopen straten en huizen op bepaalde plaatsen voorgoed tot het verleden gaan behoren. In de oude situatie wordt het hemelwater door de regenpijpen afgevoerd naar het riool. Daar wordt het schone regenwater gemengd met vervuild afvalwater. Waterschap Limburg moet daardoor onnodig veel afvalwater reinigen in hun afvalwaterzuiveringen. Daarnaast komt bij extreme hoosbuien het overtollige rioolwater dat door het riool niet goed kan worden afgevoerd terecht in beken en sloten. Vissen en andere beestjes in het water gaan daardoor dood.
Water in balans
Waterschap Limburg heeft met zijn eigen actieprogramma Water in Balans een dubbele doelstelling die perfect aansluit op het programma Waterklaar: bij droogte water vasthouden waar het kan, bij wateroverlast water afvoeren waar het moet, Josette van Wersch: “In het klein kan iedere Limburgse burger dat ook in zijn eigen tuin toepassen met een groen en duurzaam microklimaat als gevolg. Optimaal waterbeheer is een kwestie die ons allen aangaat. Dat kan Waterschap Limburg niet alleen. Vandaar dat we met Water in Balans een samenwerkingsverband zijn aangegaan met gemeentes, Provincie, bedrijven en burgers. Ik doe dan ook een oproep aan alle Limburgers: draag je steentje bij aan een beter klimaat door een optimaal waterbeheer te creëren in je eigen achtertuin.”
bron Weekend bijlage De Limburger, april 2018
Tekst: Norbert Meys, foto: Paul Rous.
Later schreef Josette ons:
Als gevolg van de klimaatverandering neemt het aantal regenbuien toe en regent het steeds langer en heftiger. De gemiddelde bui duurde voorheen ca. 20 minuten. Nu wordt al gerekend met regenbuien die gemiddeld 2 uur duren en die veel heftiger zijn.
Onze rioolstelsels zijn niet berekend op die heftige piekafvoeren bij langdurige hoosbuien. Dat betekent o.a. dat putten op straat open springen en er wateroverlast op straat ontstaat, water doordringt tot de begane grond van woningen en overstorten vollopen ( o.a. beken).
Om dit te voorkomen stimuleert Waterschap Limburg het afkoppelen van hemelwater (regen) van het riool. Daar zijn diverse methodes voor:
- Afkoppelen van het riool en het water bergen in tuinen: regenton, afvoeren naar de vijver in de tuin, infiltreren in de grond zodat het water naar de bodem kan zakken rechtstreeks of via infiltratiekratten of grindkoffers met zandvang.
- Afkoppelen en hergebruiken door installeren van een ondergrondse wateropvang met elektrische pomp zodat je het water kunt hergebruiken, bijvoorbeeld om je gazon mee te besproeien.
- Afkoppelen van bijvoorbeeld hele straat en water afvoeren naar een wadi in de straat die mooi ingepast kan worden in de omgeving
Het regenwater (idd schoon water dat niet gezuiverd hoeft te worden en zo naar de beek kan) komt dus niet meer in het riool terecht waardoor de kans op overstroming duidelijk verminderd.
Het afgekoppelde regenwater wordt dan geïnfiltreerd in de bodem of hergebruikt.
Daarnaast bouwen wij als Waterschap Limburg natuurlijk inpasbare regenwaterbuffers die het water tijdelijk kunnen bergen en binnen 24 uur infiltreren in de grond of gedoseerd afvoeren op een beek.
Bovenstrooms zijn wij met agrariërs en terreinbeheerders in gesprek om het water bovenstrooms op de akkers en hellingen vast te houden.
Wil je meer weten? https://www.waterklaar.nl/hoe-koppel-ik-af Hier staan een aantal opties genoemd.
2017
WATER
De kademuren langs de Geul zijn in het centrum van Valkenburg pas onlangs gerenoveerd, maar ze zijn nu alweer een halve meter te laag.
De aloude regenton werkt nog steeds, benadrukt Marc Strookman, hydroloog bij het Waterschap Limburg: ,,Elke druppel regenwater die je opvangt helpt.” Maar bij hoosbuien zoals die de afgelopen weken over het Heuvelland trokken, heb je aan één regenton weinig: “Bij zulke enorme hoeveelheden neerslag zou je al de hele tuin vol moeten zetten met regentonnen, en dan nog loopt de boel waarschijnlijk over.”
Het moge duidelijk zijn: de toenemende wateroverlast in Zuid-Limburg vergt een andere aanpak. “Wij zoeken naar een robuuste oplossing”, zegt Josette Van Wersch, lid van het dagelijks bestuur bij het waterschap. “Het klimaat verandert waardoor het in de toekomst vaker en harder gaat regenen. Bovendien willen we de normen verscherpen en de kans op overstromingen verder terugdringen. We moeten dus iets bedenken waarmee we de boel ook op de langere termijn drooghouden.”
Actieplan
Dat uitgangspunt is door het waterschap uitgewerkt in het actieplan Water in balans, met als ondertitel ‘Samen tegen wateroverlast’. Want het is een probleem dat het waterschap alleen niet kan oplossen, onderstreept Van Wersch: “We zullen hier met z’n allen onze schouders onder moeten zetten. Waterschap, provincie, gemeenten, boeren die grote delen van het land hier beheren, maar ook de inwoners.”
Hoogwater is in het dalenlandschap van Zuid-Limburg altijd al een probleem geweest. In het verleden zijn daar vaak rigoureuze oplossing voor bedacht. Veertig jaar geleden was het kanaliseren van riviertjes en beekjes de toverformule: hoe sneller je het water kwijtraakte, hoe beter het was. Maar dat werkte niet: het leidde stroomafwaarts vaak tot nog grotere ellende. Daarna kwam de periode van de waterbuffers: er werden grote bekkens gegraven waarin het overtollige water bij hevige regenbuien tijdelijk werd vastgehouden. Ook dat bleek echter niet dé oplossing te zijn.
Mix
Tegenwoordig zoekt het waterschap het vooral in een mix van grote en kleine maatregelen, zegt Van Wersch, die elkaar aanvullen en completeren. “Het is zoeken naar de juiste balans tussen die verschillende ingrepen”, legt zij uit, ,,waardoor je uiteindelijk een compleet pakket aan maatregelen krijgt waarmee je het water in toom kunt houden.” Het puzzelen begint in het buitengebied, waar Geul, Gulpen Geleenbeek zich een weg naar de Maasbanen. Op kale hellingen stroomt het regenwater met een rotvaart naar de beken, die bij stortbuien prompt overlopen. ,,Door het land op een andere manier te bewerken, kun je dat deels voorkomen”, verwacht projectleider Strookman.
Hij wijst op een weiland langs de Gulp bij Beutenaken:,, Als je hier bomen en struiken zou planten, zoals in het weiland daarachter, vertraag je de afstroom van het water.” Vervolgens zoekt het waterschap in het buitengebied naar plekken waar de beken in extreme situaties buiten hun oevers kunnen treden zonder meteen tot overlast te leiden. Het weiland langs de Rijksweg tussen Gulpen en Partij is daar al eerder voor aangewezen, maar daar vormt de dijk waarop die weg ligt – de vroegere trambaan – een obstakel. Elders in de dalen kan extra ruimte gecreëerd worden door weilanden af te plaggen: ,,Dan haal je het bovenste laagje weg”, verduidelijkt Strookman.
In de dorpen zelf is op dat punt relatief weinig winst te behalen. In Gulpen moet de Gulp zich vanaf de Markt tot aan de overdekte winkelpassage door een enge overkluizing worstelen. Die is zo breed en zo hoog als ze is, constateert Van Wersch: “Méér water krijg je daar echt niet doorheen. En je kunt die overkluizing natuurlijk niet zomaar openbreken.”
Natte grond
Aan de oostkant van Gulpen loopt het riviertje pal langs laaggelegen woningen. Van oudsher een nat gebied, zegt Strookman: “De straat daar heet In het Diepenbroek. Dat zegt op zich natuurlijk genoeg: broek betekent natte grond. Je zou de weg daar moeten verhogen om te voorkomen dat het water de huizen binnenloopt.”
Of werken met schotten voor de deur, vult Van Wersch aan, zoals ook gebeurt in de Gasthuisstraat in Meerssen: “Je hebt daar te maken met water dat via de Watervalderbeek uit Ulestraten naar Meerssen stroomt. Als het lang en hard regent, staat de straat daar blank. De bewoners kunnen hun huis dan zelf beschermen door die schotten te plaatsen. De schuifjes zijn netjes weggewerkt, zodat je daar normaal niets van ziet.”
In hartje Valkenburg zijn de kademuren langs de Geul een paar jaar geleden nog helemaal vernieuwd. Maar in feite zijn ze daar nu al te laag, zegt Strookman: “Eigenlijk zou je ze een halve meter moeten verhogen. Wat hier absoluut niet kan, dan zou je de Geul grotendeels aan het oog onttrekken. Ik denk niet dat je zoiets voor elkaar krijgt, zeker niet in een drukke toeristenplaats als Valkenburg.”
Inspanning
Het is dus zorg om de problemen aan te pakken voordat het water die kwetsbare dorpskernen bereikt. Daarbij wordt van iedereen een inspanning gevraagd, benadrukt Van Wersch. Van de overheid, van de landbouw, van natuurorganisaties die grond beheren. “Bij de bouw van nieuwe wijken kun je daar bewust ruimte creëren voor water”, zegt Strookman. “Bijvoorbeeld in de vorm van een mooie vijver. Die kan meteen ook een recreatieve functie krijgen, want over het algemeen vinden mensen zo’n waterplas in de buurt heel prettig.” In bestaande wijken en buurten is dat wellicht moeilijker te verwezenlijken. Maar ook daar zijn volop mogelijkheden om wateroverlast te voorkomen, zegt Van Wersch. In, om maar iets te noemen, de eigen tuin: “We houden van betegelde tuinen. Daarmee brengen we onszelf echter in de problemen: waar tegels liggen, kan het water niet in de bodem wegvloeien. Daar stroomt het regenwater dus weg. Haal hier en daar wat tegels weg. Daarmee los je ons waterprobleem niet op, maar zoals gezegd: elke druppel telt.” Reageren? rene.willems@delimburger.nl
Josette Van Wersch: We moeten dus iets bedenken waarmee we de boel ook op de langere termijn drooghouden.
bron De Limburger: 27 juli 2017, tekst René Willems, foto Peter Schols.
2015
Josette Van Wersch uit Mechelen: Kandidaat voor het Limburgse Waterschap Roer en Overmaas
MECHELEN – Josette Van Wersch uit Mechelen: “Het is belangrijk voor de inwoners en de gemeentebesturen in het Heuvelland om een regionale kandidaat in het waterschaps-bestuur te hebben. Daarom wil ik mijn werk als lid van het waterschapsbestuur graag blijven voortzetten:’ aldus Josette, de nr. 2 op de lijst Waterbelang Heuvelland.
De taak van het Waterschap Roer en Overmaas is het onderhoud en beheer van beken, (natuurlijke) dijken en waterbuffers en de zuivering van het rioolwater . Belangrijk werk , waarvoor wij samen jaarlijks een waterschapsheffing betalen. Hoe deze gelden worden besteed, wordt in het Algemeen Bestuur van het Waterschap bepaald.
Het Waterschap heeft de afgelopen jaren aanzienlijke verbeteringen gerealiseerd in het Heuvelland door de aanleg van meer dan 400 regenwaterbuffers, grasbanen en graften.
“Ik ben blij dat binnenkort gestart wordt met de aanleg van een ‘natuurlijke’ dam in Slenaken om een overstroming als in 2012 te voorkomen. Trots ben ik op de mooie natuurlijke inpassingen van de regenwaterbuffers, grasstroken en kades zoals die van Valkenburg. Door de aankoop van gronden langs de Geul kan deze rivier weer vrij en natuurlijk meanderen, wat ook de visstand ten goede komt. De zorg voor deze typische Heuvellandbiotoop moet hoog op de agenda van het Waterschap Roer en Overmaas blijven staan.
Door de klimaatverandering worden er in de komende jaren hogere waterafvoeren verwacht. Dat betekent dat het waterschap zich moet blijven in spannen om te zorgen voor goed werkende waterafvoersystemen, waarbij erosie moet worden voorkomen én een goede waterkwaliteit gewaarborgd wordt.
Waar sta ik voor
Het is voor mij een uitdaging om bij de verschillende waterbeheersingsprojecten een verantwoorde afweging te maken tussen de duurzaamheid en goede waterbeheersing en de financiële consequenties voor alle inwoners.
Met uw steun wil ik mij daar ook de komende jaren voor inzetten.
Uw vertegenwoordiger in het Waterschap
“Om een zetel in het Algemeen Bestuur van het Waterschap te krijgen, heb ik de stem nodig van veel inwoners uit onze regio.”
Wilt u een vertegenwoordiger in het Waterschap die voor uw belangen opkomt en die aanspreekbaar is en blijft? Breng dan op woensdag 18 maart 2015 uw stem uit op Lijst4 nummer 2: Josette Van Wersch.
bron: Weekblad d’r Troebadoer nr 11, 10 maart 2015.
2007
In 2007 kreeg Josette van Wersch zij een lintje als lid in de orde van Oranje Nassau bij haar afscheid als statenlid.
2003
HILLESHAGEN
Natuurlijk is Josette van Wersch trots op de voor haar positieve uitslag van de provinciale verkiezingen. Maar het kersverse statenlid uit het Mechelse buurtschap Hilleshagen, geeft toe het jammer te vinden dat ze daarvoor de gemeenteraad van Gulpen-Wittem vaarwel moet zeggen? “Ik zal het gaan missen. Met name het dicht bij de mensen staan, de inwoners met hun problemen van alledag.”
Voor Josette van Wersch pakten de provinciale verkiezingen positief uit. De Mechelse, nu nog fractievoorzitter van het CDA, verlaat de Gulpen-Wittemse raad om zich volledig te storten op het Statenlidmaatschap. Een beloning voor de vrouw die het wethouderschap meermaals aan zich voorbij zag gaan. Een terugblik op haar bliksemcarrière in de raad en een vooruitblik op de Staten.Die betrokkenheid bij de dorpsgenoten was eind jaren tachtig maar één van de redenen voor Van Wersch om de, toen nog Wittemse, gemeentepolitiek in te gaan. Haar doel was tevens het ‘veranderen’ van de politiek. ,,Ik had voor ogen dat ik de gemeentepolitiek wel eens een schop onder de kont zou geven. De bezem door de hele organisatie en alles sneller en efficiënter laten werken. Met zulke plannen loop je wel eens tegen de muur. Misschien wel een beetje overmoedig. Het is me dan ook niet gelukt. Maar daar is de fusie met Gulpen voor een groot deel debet aan.”
Toch lijkt Van Wersch mede aan de wieg gestaan te hebben van een verandering. Haar eerste stappen binnen de lokale politiek maakte ze namelijk in 1987 met het mede oprichten van het CDA Vrouwenberaad Heuvelland. Van Wersch trad toe tot het bestuur en nam de functie van penningmeester op zich. ,,Er kwamen maar sporadisch vrouwen op de kieslijst te staan. Onze bedoeling was onder meer om de politieke honger bij vrouwen op te wekken. Dat is aardig gelukt, denk ik. Met name binnen het CDA zie je dat er veel meer vrouwen actief zijn geworden.”
Van Wersch is er zelf een voorbeeld van. Al in 1990 stond ze, zij het als laatste, samen met nog drie andere vrouwen in de top tien van de CDA-lijst. Bij de eerstvolgende verkiezingen, in 1994, werd het nog serieuzer: ,,Ik werd meteen tot lijsttrekker gebombardeerd. Daar sta ik eerlijk gezegd nog altijd van te kijken. Natuurlijk was ik gevleid, maar ik vond het wel heel spannend. Ja, ik moet toegeven dat ik in die tijd wel een aantal slapeloze nachten gehad heb.” Van Wersch voelde zich onzeker door haar onervarenheid: ,,Ik kwam als groentje binnen, moest zelfs ‘de politieke taal’ nog leren spreken.”
En dan ook nog eens als vrouw in een bolwerk dat overwegend wordt bestierd door mannen. Maar daar heeft Van Wersch naar eigen zeggen nooit problemen mee gehad. ,,Tijdens mijn dagelijks werk op de Rabobank heb ik ook hoofdzakelijk met mannen te maken. Ik weet wel hoe ik daar mee om moet gaan.” Met een knipoog: ,,Af en toe eens gebruik maken van mijn vrouwelijke charmes.”
Josette van Wersch denkt met plezier terug aan haar periode in de voormalige gemeente Wittem. ,,Het was een heel gezellige tijd. Het ging er veel gemoedelijker aan toe dan nu in Gulpen-Wittem het geval is. Men had meer respect voor elkaar, denk ik. De scheiding tussen coalitie en oppositie was ook niet zo nadrukkelijk.”
Na de fusie met Gulpen was dat wel even wennen. ,,Er werd harde politiek bedreven en je moest constant op je hoede zijn. Veel op de persoon spelen. Dat is nu nog zo en eerlijk gezegd denk ik ook niet dat het ooit zal veranderen.”
Het is iets wat de politica toch wel dwars zit. Op de persoon spelen maar ook de gerichtheid van sommige Gulpen-Wittemse politici op hun eigen belang. ,,De coalitie-onderhandelingen van vier jaar geleden zijn daarvoor het beste voorbeeld.” Het CDA werd toen op slinkse wijze buiten spel gezet en naar de oppositiebanken verwezen. Van Wersch: ,,Daar speelde heel veel persoonlijk belang in mee.” Dat het CDA vorig jaar dan toch in de coalitie terechtkwam, is een pleister op de wonde. ,,Of ik nu merkbaar meer invloed op de politiek kan uitoefenen? Het valt mee. Gulpen-Wittem is niet bepaald een welvarende gemeente en als het geld op is, maakt het niet uit waar je zit.”
Hoewel het CDA in de coalitie terechtkwam, zag Van Wersch andermaal de wethouderszetel aan haar neus voorbij gaan. Ze moest haar plek afgeven aan fractiegenoot Jan Bormans omdat haar werkgever Van Wersch niet kon missen. ,,Misschien wel het meest spijtige van mijn politieke carrière. Maar het is nu eenmaal zo gelopen. Ik heb overwogen om te stoppen bij de Rabobank. Maar toen dacht ik aan de onzekerheden van het wethoudersschap. En de adviezen van mijn naasten, die vonden het ook beter als ik voor een zekere baan koos.”
Het is absoluut niet zo dat Josette van Wersch alleen maar negatieve gevoelens heeft bij haar periode in Gulpen-Wittem. ,,We hebben politiek ook een hele boel goede dingen bereikt. Ik denk bijvoorbeeld aan de Structuurvisie. Dichter bij de burger kun je niet komen. Maar bijvoorbeeld ook een aantal bouwprojecten die van de grond is gekomen, het realiseren van een aantal woon-zorg complexen.”
Ruimtelijke Ordening en Zorg zijn vlakken waarop Van Wersch zich ook graag in de Staten zou willen profileren. Maar ook de commissies Financiën en Algemene Bestuurlijke Aangelegenheden staan op haar lijstje. Wat hoopt Van Wersch voor het Heuvelland te kunnen betekenen? ,,Ik vind bijvoorbeeld dat er in iedere kern goede zorg moet komen. Zodat er altijd binnen vijftien minuten een verpleegkundige aanwezig kan zijn. Ik zal daarom ook blijven strijden voor een eigen huisartsenpost. Of de discussie over het verkeersprobleem in het Heuvelland. Zo zijn er een aantal onderwerpen die ik zeker uit Gulpen-Wittem met me mee zal nemen.”
bron: De Limburger, 4 april 2003
1987
In 1987 zat Josette Van Wersch in het bestuur van de Vrouwenberaad CDA Heuvelland.
Activiteiten
- Voorzitter van de vertrouwenscommissie en lid van het Algemeen Bestuur van Waterschap Roer en Overmaas.
- Vice-voorzitter Harmonie St. Cecilia Mechelen.
- Lid Zonta Mergelland.
Klik hier voor Josette van Wersch in de Kerkraadse Tak.