Genealogische website Warsage

De prijs die wij hebben moeten betalen, is veel en veel te hoog.

Joep van der Linden, uit Heerlen, overleden op 26 oktober 2013, 20 jaar.

brabants dagblad, jet van wersch

Het verhaal van Joep van der Linden is misschien wel het meest schrijnende uit  het hele Q-koortsdossier. De jongen uit Heerlen raakte besmet toen hij 16 was,  tijdens een bezoek met school aan een zorgboerderij. Joep overleed vier jaar later na een onvoorstelbare lijdensweg.  Wat zijn moeder Jet helemaal woedend  maakt: “De geitenboer wist dat er Q-koorts heerste.” 

Het was een nacht in 2009. Lawaai in de slaapkamer van de 16-jarige Joep van der Linden uit Heerlerbaan. Zijn vader Jo gaat kijken en treft de jongen naast zijn bed, in foetushouding, stil. “Help,  Joep is dood!”, gilt Jo naar zijn vrouw Jet. “Dat was Joeps eerste epileptische aanval”, zegt zijn moeder.

“Toen is de lijdensweg begonnen. Je zou vrienden van ons moeten  bellen en vragen: vertel eens, hoe het bij Jo en Jet was tussen 2009 en 2013. Er zijn geen woorden voor.” Op 26 oktober 2013 komt de  lijdensweg ten einde. Joep overlijdt, 20 jaar jong. Op 26 oktober is het in huize Van der  Linden sindsdien Joepdag. Een dag waarop de levensvreugde van die ‘mooie mafkees’ wordt gevierd. 

Het verhaal van Joep van der Linden is  hartverscheurend. Joep, een jongen met een verstandelijke beperking en bovendien zwaar ADHD’er, bezoekt met zijn klas een zorgboerderij. Wat zij niet weten: op de boerderij heerst Q-koorts. De jongeren komen dichtbij de geiten. Aaien, ruiken, alles mag van eigenaar. Een tv-programma onthulde vorig jaar dat hij zijn personeel twee weken voor het bezoek van de klas al over de  Q-koorts had verteld. Hij drukte zijn medewerkers toen op het hart dat stil te houden, vertelde een van hen. Wie in de  krantenarchieven duikt, ontdekt dat de eigenaar zelfs al in 2008 wist dat er Q-koorts op zijn bedrijf was uitgebroken.

NRC schreef eind 2009 een verhaal over de boerderij en meldde dat de Q-koortsbacterie aan het eind van de zomer van 2008 werd aangetroffen. “We wisten in 2008 nog niet precies wat de impact zou zijn van een besmetting”, zei de eigenaar eind 2009 tegen verslaggever van NRC. “Daarmee is destijds dus niks gedaan. Maar toen begin dit jaar die geiten abortussen kregen, heb ik mijn dierenarts gebeld en de zorgstichting van de hulpboeren geïnformeerd.” 

Het lijkt dus aannemelijk dat de zorgboer wist wat er op zijn bedrijf speelde toen hij de kinderen – en ook tientallen hulpboeren – op zijn bedrijf liet komen. Boeren werd destijds aangeraden om, zelfs bij een licht vermoeden van Q- koorts zo weinig mogelijk mensen op het bedrijf toe te laten. Juist deze combinatie van feiten maakt moeder Jet van Wersch nog altijd  woedend. “Als ik hier een gevaarlijke bacterie in huis heb en ik nodig jou uit, dan speel  ik toch met mensenlevens?”

Na die eerste epilepsieaanval, midden in de nacht, volgden er nog vele duizenden. “Per dag had Joep dertig tot veertig insulten”, haalt Jet de verschrikkelijke jaren vanaf 2009 terug. “Een groot deel van de  nacht had hij epileptische aanvallen, elke  nacht weer. Die jongen lag overdag alleen maar in zijn rolstoel, een beetje te slapen tussen de aanvallen door. Voorheen had Joep nooit last gehad van aanvallen. Nooit, nooit, nooit. Het was zo’n actieve jongen, en zó vrolijk. We deden van alles met hem: skiën, wandelen, een dagje Amsterdam. Na  2009 kon hij niks meer. Niks. ‘Ik ben ziek’,  dat was het enige dat hij kon zeggen. Zo intens zielig.” 

Dat de aanvallen van Joep het gevolg waren van Q-koorts, wisten zijn ouders aanvankelijk niet. “Pas toen we op L1, de

Joep van der linden
2012: Prins van de Catharinaschool

regionale zender, een bericht hoorden over een  Q-koortspoli in het ziekenhuis van Heerlen, zei mijn man: “Zullen we Joep eens  laten prikken?’ Het was raak.” Ook Jet zelf blijkt Q-koorts te hebben. Ze lijdt aan het Q-koortsvermoeidheidssyndroom (QVS), een variant die niet dodelijk is. “Ik ben  gewoon eerder moe. Als ik ‘s-avonds een feestje heb, moet ik ‘s-middags een uurtje op bed gaan liggen.” Jet en haar man hebben de eigenaar aangeklaagd – de datum van de rechtszaak is nog niet bekend. “Het is klóntjesduidelijk dat de geitenhouder gefaald heeft. Hij beweert dat hij niet kon weten dat hij geen groepen had moeten binnenlaten op zijn boerderij. Hoe durft hij dat te zeggen?”

“We zijn mensen die iedereen in de buurt wel kent. Ik vind: hij moet op de blaren zitten. Hij hoeft van mij niet de cel in, dat kun je zijn gezin niet aandoen. Maar een werkstraf, iets als papierprikken, dat lijkt me toch het minste. De  prijs die ik en mijn gezin hebben moeten betalen, is veel en  veel te hoog.  En dan zegt hij in de krant: ik verdien een tweede kans. Maar wij krijgen nooit meer een tweede kans.”

bron: Brabants Dagblad 22 juni 2017. Een speciale Q-koorts bijlage waarin de nabestaanden hun verhaal vertellen.
Tekst: Richard Clevers, Chris van Mersbergen. Kleurenfoto: Marc Bolsius.

 

Juli 2021: Nadat de zaak voor de rechter is geweest, heeft die de eigenaar van de zorgboerderij vrijgesproken. Daarom is uit bovenstaande tekst de naam van de eigenaar en de woonplaats weggehaald.

 

De rechter oordeelde:

Wanneer de rechtbank de antwoorden op de hiervoor gestelde vragen overziet, dan kan gesteld worden dat [slachtoffer] weliswaar Q-koorts heeft opgelopen tijdens een bezoek aan het bedrijf van de verdachte op 19 maart 2009, maar kan niet worden gesteld dat verdachte voorafgaande aan of ten tijde van dat bezoek wist of moest vermoeden dat er Q-koorts heerste op zijn bedrijf. Ook kan niet worden gesteld dat de verdachte in die periode wist of iets moest vermoeden van het gevaar dat Q-koorts vormde voor de gezondheid van de mens. En ten slotte kan ook niet gesteld worden dat de Q-koorts de dood van [slachtoffer] heeft veroorzaakt.

 

Klik hier voor Jet van Wersch in de Simpelveldse Tak.

error: