Eugene von Weersch werd in 1918 als Johannes Hubertus von Weersch geboren. In de loop der jaren werden zijn doopnamen vergeten en werd zijn roepnaam Eugène. Ook zijn achternaam was aan diverse variaties onderhevig. Zowel van Wersch als Van Wersch en von Weersch kwamen voor. Ook in officiële stukken.
Op de foto staan zijn ouders Pieter Hubert von Weersch (s.9q) en zijn moeder Maria Anna Houben. Tussen zijn ouders in staat Wiel von Weersch (s.10zc) en rechts staat Eugene von Weersch.
Om onbekende redenen nam dus de naam Eugène aan. Maar ook had hij de naam Petrus Van Wersch. Deze laatste naam is te verklaren. De reden staat hier lager.
Periode 1928-1936
Als Eugène van Wersch kwam in 1928 naar Wijnandsrade waar het Klein Seminarie van de paters conventuelen was. Het seminarie was net open, overgenomen van de jezuïeten. De eerste twee schooljaren werden “kleine figuur” genoemd dat staat gelijk aan de onderbouw.
Hij slaagde met goede cijfers op 5 juni 1936.
Uit ‘Het Rijke Roomsche Leven’ in Wijnandsrade
In het kasteel van Wijnandsrade was van 1872 tot 1910 de kloosterorde van de Jezuïeten, onder de bezielende leiding van Pater Frans Ebersweihler, gevestigd. Ruim negentig paters, scholastieken en broeders huisden gelijktijdig in het complex. In 1928 kochten de Paters Minderbroeders Conventuelen het kasteel, om er het college ‘Christus Koning’ voor priesterstudenten in te vestigen.
Vanaf de oprichting in 1928 tot juli 1947 stond het college onder leiding van de Provinciaal Pater Carolus Hoying, waarna Pater Willibrordus Lendemeijer de leiding van het klooster en het college van hem overnam. In 1967 zijn de laatste paters uit Wijnandsrade vertrokken en werd het kasteel verkocht aan de firma Haskoning en kwam ook in Wijnandsrade een einde aan ‘Het Rijke Roomsche Leven’.
Jan Jansen
(Met dank aan de Paters Minderbroeders Conventuelen te Beek)
Er zijn drie orders van Fransiscus: De Franciscanen, de Kapucijners en de Conventuelen.
De Franciscanen legden de gelofte van armoede af en hadden geen bezit. In de 15e/16e eeuw scheidde de Conventuelen zich af. Zij bezaten een huis waar zij zich in terug trokken, met elkaar overlegden en spraken: Conventus = vergaderingen.
Na Wijnandsrade ging Eugene von Weersch naar Leuven waar een tijdelijk studiehuis van de Conventuelen paters was. Inmiddels had hij, zoals iedere novice = aankomende pater, een kloosternaam aangenomen. Vanaf nu wilde hij Petrus Von Weersch genoemd worden.
Periode 1937-1945
In Leuven slaagde Eugène uit Hulsberg 1939 in Philosophie/Wijsbegeerte aan het Institut superieur de Philosophie / Hoger instituut voor de Wijsbegeerte, Universiteit Leuven, Hogeschool Leuven.
Op deze kaart zie je ook dat hij in de Kerkstraat in Hulsberg woonde waar zijn vader meester kleermaker was.
Wijsbegeerte werd hier Thomische Wijsbegeerte genoemd, naar Thomas van Aquino. Achter het 1e en 2e jaar staat: Ondersch. Hij had zulke mooie cijfers dat hij een onderscheiding daarvoor kreeg.
Na Leuven wilde hij niet verder gaan in het paterschap en ging in 1940 naar de Katholieke Economische Hogeschool in Tilburg (tegenwoordig universiteit Tilburg). Hier slaagde E.J. van Wersch medio december voor zijn propedeutisch examen in economische wetenschappen. En twee jaar later in 1942 voor zijn kandidaatsexamen.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog was er een werkkamp in Nienburg (D) gevestigd. Hier werden onder meer Nederlandse studenten te werk gesteld die in april 1943 de loyaliteitsverklaring weigerden te tekenen. Ook Eugene von Weersch
werd met de naam Johannes von Weersch hier te werk gesteld.
Periode 1947-1952
In 1947 trouwde hij in Tilburg als als Johannes van Weersch drs. sociaal-economie met Paula Ooms uit Tilburg (het Nieuwsblad van het Zuiden) en samen verhuisden zij naar Terwinselen. In het Limburgsch Dagblad trouwde hij als Eugene v. Weersch met Pauline Ooms.
Paula plaatste een advertentie in het Limburgs Dagblad uit 1948 voor haar zus in Tilburg. In dit jaar werd hij ook gekozen tot gemeenteraadslid in Schaesberg. Daarvoor was hij lid van de wijkraad Terwinselen. Hij zat in oktober 1949 in de commissie van onderzoek naar de begroting en rekening van het Burgerlijk Armbestuur en de rekening van het Waterbedrijf gemeente Schaesberg. Ook moest de commissie onderzoeken of het Burgerlijk Armbestuur een andere naam moest hebben en eventueel gereorganiseerd worden.
Hij was gemeenteraadslid van de Wijkraad Terwinselen.
Paula werd in 1950 aangesteld als gediplomeerd gezinsverzorgster en kon daarom opgeroepen worden bij ziektes en bevallingen. En Eugène kreeg in 1952 op de mijn Wilhelmina een overplaatsing naar PPD CB (centraal bureau).
1956
In het tijdschrift Nederlandsche katholieke stemmen; maandschrift voor de R.K. geestelijkheid in Nederland, stond een recensie over een boek dat Eugène onder zijn oorspronkelijke naam J.H. von Weersch vertaald had:
J. Pieper. Wat is philosophie? Vert. door
Drs. J. H. v. Weersch, met een voorwoord van Dr. F. J. C. J. Nuyens. Nijmegen/ Antwerpen, De Koepel, z.j. (1953). Blz. 111.
In deze verhandeling van Josef Pieper wordt op voortreffelijke wijze uiteengezet dat de ware philosophie niet levensvreemd is, maar de hoogste levensuiting: aldus tekent Dr. Nuyens in zijn voorwoord de betekenis van dit boekje. We kunnen daarmee instemmen. Het lijkt ons een goede kennismaking met de filosofie, nuttig voor degenen die de studie ervan beginnen en ook geschikt voor belangstellende intellectuelen; vooral voor degenen die in de wereld van de arbeid en de techniek zijn ingeschakeld, biedt het stof tot nadenken. De vertaling van Drs. v. Weersch laat zich prettig lezen.
Mds.
Enkele maanden later verscheen een meer inhoudelijke recensie die het tegenoverstelde stelde: Josef Pieper, Wat is Philosophie? Vert. Drs J.H. van Weersch. – De Koepel
Nijmegen/Antwerpen, 111 Pp., ƒ 3.90.
De colleges van Prof. Pieper, hoogleraar aan de Universiteit van Münster in Westfalen, over de aard van wijsgerig denken verdienden ongetwijfeld en goede vertaling. Niet langs historische weg of via de vergelijking met wetenschap, maar door onmiddellijke beschrijving van de wijsgerige houding leidt hij in tot wijsbegeerte. Het is eigen aan het wijsgerig vragen naar het zijn als zin en samenhang van alles, dat het de wereld van het alledaagse doorbreekt, die daardoor transparant wordt en haar diepste wezen verrassend openbaart. Zo is verwondering het begin van alle filosofie: wel ontworteling uit het alledaagse en vertrouwde, maar alleen zo ingang tot het zijn zelf als mysterie. Alle wijsgerig denken wordt daarom bepaald door openbaring, de enig ware en levende filosofie is gegeven in ‘contrapuntische’ verbinding met de enige, christelijke openbaring.
De aandacht van de vertaler is blijkbaar vooral uitgegaan naar het vormen van en vlot leesbare Nederlandse tekst, die echter het toch al zeer globale collegemanuscript nog globaler weergeeft, soms door onvoldoende begrip van de wijsgerige betekenis de rand van onjuistheid bereikt en zelfs naast werkelijke vondsten aperte vertaalfouten vertoont.
Mich. Marlet
Ondanks dat hij uitgetreden was, was het katholieke geloof hem lief. Zo was hij voorzitter van de Stichting Ter Bevordering van de Audiovisuele Communicatie op Christelijke Grondslag, gevestigd in een klooster in Amby. Deze stichting wilde in ontwikkelingslanden de audiovisuele communicatie stimuleren door middel van geld, apparatuur en opleidingen. Daarnaast was hij nog steeds werkzaam als mijnbeambte. Inmiddels woonden zij in 1965 in Heerlen.
In 1967 nam hij als economieleraar afscheid van de Mijnschool in Heerlen.
In 1971 overleed zijn moeder en in haar overlijdensadvertentie stonden J.von Weersch en P. von Weersch. Toen Paula von Weersch-Ooms in 2012 overleed stond op haar bidprentje dat zij de weduwe van Eugene von Weersch was.
Klik hier voor Eugène von Weersch in de Simpelveldse Tak.