Na het veel te vroeg overlijden van Albert van Zandvoort, de eerste echtgenoot van Bertha van Weers, hertrouwde Bertha in 1934 met Alfons Peeters.
1940: Tijdens de meidagen van 1940 hadden de Duitsers de brug in Malden in handen gekregen. Die werd verdedigd door de 1e comp van 1-26 RI onder leiding van reserve-kapitein Peeters. Door middel van een list wisten de Duitsers de brug in handen te krijgen (ze waren verkleed als burgers met wapens onder de jassen). Kapitein Peeters organiseerde snel tegenmaatregelen. Hij had nauwelijks troepen ter beschikking omdat alle secties aan het kanaal in stelling lagen. Daarom werd het stafkwartier leeg gemaakt en iedereen werd, in uniform gestoken, verzameld. Met dit bonte gezelschap van 12 man werd een brutale actie langs het kanaal ingezet waarbij door woest vuren uit de wapenen een groter verband werd gesimuleerd. Inderdaad raakten de Duitse commando’s onder de indruk en een aantal hunner gaf zich over, terwijl een drietal volgens berichten sneuvelde. Nadat de Duitsers hierdoor de controle over de brug kwijt waren, werd snel de lont voor de lading aangestoken en ging de brug alsnog de lucht in. Snel handelen door de compagniescommandant en dapper optreden van diens manschappen had geleid tot een belangrijk lokaal succes. In 1948 werden de soldaten bevraagd over de gang van zaken bij de brug. Die verslagen zijn bewaard gebleven. Klik hier.
Indië
Alfons Peeters vertrok in januari 1948 met de Nieuw Holland naar Indië waar hij op 5 maart 1948 in Semarang aankwam. Tussen 6/1948-1/1949 was hij hier commandant van 5-6 RI. Per Zuiderkruis ging 5-6 RI op 18 april 1950 terug naar Nederland waar hij op 9 mei 1950 aankwam.
Het bataljon was gevormd uit dienstplichtigen van de lichting ’47. Na aankomst te Semarang werd het overgebracht naar Pekalongan en ondergebracht bij 2-4 RI en 4-6 RI om te worden ingewerkt. Begin mei 1948 nam het bataljon het vak over van 2-4 RI met o.a. posten te Pekandjangan, Kadjen, Plelen en Soebah. Vanaf september nam de onrust toe en voerde het bataljon met 4-6 RI acties uit naar o.a. Belik en Kadjen waar een belangrijke TNI organisatie werd uitgeschakeld. Ook werd er een vooruitgeschoven post gelegerd in Lebakbarang. Na 15 december werd het bataljon geconcentreerd te Pekandjangan en Kedoengwoendi. Bron.
In de De Locomotief : Samarangsch handels- en advertentie-blad van 1 september 1948 stond dit artikel:
Maj. Peeters Gedecoreerd
In het kader van de Oranje feestelijkheden te Pekalongan is gisterochtend alhier de Bronzen Leeuw uitgereikt aan de tijdelijk res. maj. der Infanterie A.W.J. Peeters, thans dienstdoende bij 5-6 R.I.
De versierselen werden hem op de borst gespeld door de Cd. W-Brigade, kolonel H.A. Luiwieler, die eerst een toespraak betreffende het 50-jarig Jubileum van H.M. de Koningin had gehouden.
Na de decoratie-plechtigheid vond een grootse parade plaats.
De Bronzen Leeuw is aan maj. Peeters toegekend, wegens moedig gedrag in de vroege morgen van 10 mei 1940. Als compagnie-commandant heeft hij toen de herovering van de brug over het Maas-Waalkanaal bij Malden, die bij verrassing in handen van de Duitsers was gevallen, mogelijk gemaakt, waarna de brug alsnog kon worden opgeblazen.
En op 8 december 1948 in dezelfde krant:
Gisteren vond te Pagilaran voor het front van de troep, op het emplacement van de theefabriek de beëdiging plaats van 2e luitenant J.J.M. Frericks van 5-6 R.l. Majoor A.W.J. Peeters, in wiens handen de eed werd afgelegd, hield een toespraak, waarin hij luitenant Frericks wees op de verplichtingen, die aan deze eed zijn verbonden. „Menselijkerwijs gesproken”, aldus de majoor, is dit de laatste beëdiging in het bataljon. Weliswaar hebt gij de eed niet afgelegd voor een groot aantal troepen, maar gij zijt beëdigd op Uw eigen post en voor Uw eigen mensen”.
De plechtigheid werd bijgewoond door de commandant W.-brigade, luitenant-kolonel Breemouwer, de regent van Pekalongan, lt. Danoesoemarto. de assistent-resident Ie klasse B.E. van der Kam en vele andere genodigden en hun dames. Na afloop was er een defilé en voor de traditionele schuttersmaaltijd maakte men van de gelegenheid gebruik om de theefabriek te bezichtigen.
Op 26 november 1962 was de eerste reünie van de Zwarte Panters was in de Tapijnkazerne Maastricht. Er waren 370 reünisten en gasten, 40 waren niet aanwezig, die lagen op de erevelden in Indonesië. Door de voormalige commandant de lt.kol bd A.W.J. Peeters werd het dodenappel gehouden. Ook hield de voormalige bataljonscommandant van 5-6 RI, overste Peeters, het woord. Hij was tevens voorzitter van het reüniecomité.
Klik hier voor Alfons Peeters in de Wijlrese Tak.