In 1893 kreeg Jeanette van Wersch (361,9) een poesiealbum. Zij was toen 19 jaar. Al haar broers en zussen schreven erin, ook haar vrienden, neven en haar toekomstige man Florent Eyssen. Haar dochter Thea schreef als laatste een bijdrage in 1924. Jeanette was toen 40 jaar.
Het boekje, zonder plaatjes, ligt nu bij haar kleinzoon Frans van der Linden, die alle handschriften heeft ontcijferd. In de verantwoording schreef hij: Bij het uittypen heb ik geprobeerd de handschriften zo goed mogelijk te ontcijferen. Onderstaande teksten zijn dus door hem ontcijferd. Bijna alle bijdragen zijn in het Duits of Frans. Duits was normaal in Zuid Limburg en Frans was daarnaast ook normaal in het ondernemersgezin van Van Wersch uit Heerlen.
Onderstaand zijn de bijdragen van haar broers en zussen.
Dans tes plaisirs,
Comme dans tes peines,
Pense toujours,
A celle qui t’aime
Ta soeur Marie
Heerlen, le 7 decembre 1893
In je goede tijden
En in je slechte tijden
Denk altijd aan
Diegenen die van je houden
Je zus Maria
Heerlen 7 december 1893
Wenn Menschen dir mit Güte
Mit Lob und Liebe nah’n
Dann schau in dein Gemüte
Hatt Gott auch Lust davon?
Wenn Menschen dich verlassen
Wenn Lieb als Glas zerbricht
Dann musst du Gott umfassen
Denn Er verlässt dich nicht
Zur freundlichen Erinnerung an deiner dichliebenden Schwester Angelique
Heerlen den 2/4/1894
Wanneer mensen je met goedheid,
Met eer en met liefde benaderen
Kijk dan in je hart
Daar heeft God ook plezier in
Wanneer mensen jou alleen laten
Wanneer liefde als glas breekt
Dan moet je God omarmen
Omdat Hij je niet verlaat
Ter vriendelijke herinnering aan je liefhebbende zus Angelique
Heerlen de 2e april 1894
Deze tekst komt uit een boek dat geschreven werd door de Française Marie Lafarge (1816-1852). Na een ongelukkige jeugd en een teleurstellend huwelijk werd zij tot levenslang veroordeeld voor het vergiftigen van haar man. Ook werd zij beschuldigd van diefstal van sieraden. Officieel werd zij veroordeeld tot levenslang met dwangarbeid. Maar het publiek was op haar hand waardoor dwangarbeid verviel.
Le monde, c’est le grand Calvaire, que chacun gravit a son tour en portant sa croix.
Le monde, c’est la vie pour tous avec ses exigences, ses deceptions et ses douleurs,
c’est le lendemain désenchanté du désir.
On la veille tourmentée de l’attente; c’est le reveil du rêve, c’est le désespoir de l’espérance.
C’est un pauvre monde que ce bas monde;
C’est une grande misère que ce luxe dont on eblouit les yeux pour tromper les coeurs.
Ton frère Edmond
16 maart 1894
De wereld is een grote Calvarieberg die iedereen op zijn beurt beklimt terwijl hij zijn kruis draagt.
De wereld is het leven voor iedereen met al zijn eisen, de misleidingen en pijn:
De volgende dag ben je teleurgesteld in je verwachtingen.
Aan de vooravond van het getormenteerde wachten word je wakker uit een droom.
Het is de wanhoop van de hoop. Deze arme wereld is een slechte wereld .
Het is een groot verdriet dat de luxe je ogen vertroebelt om de harten te misleiden
Je broer Edmond
16 maart 1894
commentaar
Hier werd wederom in het Duits een stukje godsdienstige tekst geschreven. De regels over het juk zijn een interpretatie uit de bijbel van van Mattheus 12,29 en de laatste twee regels van het eerste deel slaan op Lucas 22,42.
De Franse regels zijn een stukje bloementaal en slaan op de klimop.
Will dir dein armes Herze brechen
Ringst mit dem herbsten Schmerzen du
Hör’ was der Herr will zu dir sprechen
Er flüsterst dir im Stürme zu:
„Nimm auf mein Joch, ich helft dir tragen
Nimm’s auf demütig, ohne zorgen
Und mache deine Seele stille
Sprech- es geschehe, nicht mein, dein
Wille“.
Je meurs ou je m’attache
Ou je m’attache – je meurs
Beim lesen dieser Zeilen, gedenke
Deiner dichliebende Schwester
Gertrude
Heerlen le 28 Mars 1894
Zou je je arme hart willen breken
vechtend tegen de herfstachtige pijnen
Hoor naar wat de Heer je wil zeggen
Hij fluistert jou tijdens stormen in:
Neem mijn juk op, ik help je dragen
Neem het deemoedig op, zonder zorgen
en maak je ziel rustig
Spreek, het geschiedt niet zoals ik dat wil,
maar zoals u dat wilt.
Ik sterf waar ik mij aan vasthoud
Wanneer ik mij vasthoud, sterf ik
Denk aan je liefhebbende zus
bij het lezen van deze pagina
Gertrude
Heerlen 28 maart 1894
A ma chère Jeannetje
Ne possédant pas les dons de poète pour être à mème de pouvoir attribuer a l’embellissement de ton album de poësie, je ne puis te dire, et cela de tout mon coeur fraternal,
Sois contente et satisfaite partout et en tout ce qui t’arrive car il n’y a que la, ma bonne soeur, que tu trouvera le vrai bonheur de ce monde.
En souvenir à ton frêre
Frans van Wersch
Heerlen 9-2-95
Aan mijn lieve Jeannetje
Niet beschikkend over de gave van een dichter om een bijdrage te doen ter verfraaiing aan jouw poëzie album, kan ik je niets anders zeggen dan met mijn hele broederlijk hart:
Wees blij en tevreden met alles wat je zult overkomen, want er is niets anders, lieve zus, dan dat je het ware geluk van de wereld zult vinden.
Ter herinnering aan je broer
Frans van Wersch
Heerlen 9-2-1895
Wenn Menschenhülfe dir gebricht
So hoff auf Gott und zage nicht;
Wo niemand hilft, da hilft doch Er
Ihn ist ja keine Last zu schwer!
Dein bruder
Ferdinand
Heerlen 28.3.94
Wanneer mensen je niet helpen
Vertrouw dan op God en wees niet bang
Waar niemand helpt, daar helpt Hij.
Hem is geen last te zwaar.
Je broer
Ferdinand
Heerlen 28 maart 1894