Dit verhaal gaat over een wegkruis dat is geplaatst op 16 april 2009 op de plaats van een  driesprong waar de Hoolstraat  haaks afbuigt naar Waterval  (Zuid-Limburg) tussen twee waterbassins door. Rechtdoor wordt de weg een veldweg naar het plateau op een kaart uit 1897 “Lementweg“  genoemd. Als je op de bank zit naast het kruis heb je een van de mooiste uitzichten over Waterval en de Wijngaardsberg met zijn wijnranken op de helling, maar dit uitzicht wordt nog beter als je iets eerder naar boven (ongeveer 60  m.) de nieuwe picknickplaats gebruikt die in juli 2009 op een verhoging werd aangelegd.

Het wegkruis van hardhout werd door de gemeente Meerssen geplaatst op deze plek, op  verzoek van Frans van Weersch (overleden 3 januari 2008). Hij had er al voor gezorgd dat er rond 2000 een bank kwam. De begroeiing van laurierkers was ook van zijn hand. Hij hield zich ook na zijn werkzame periode als vrijwilliger bezig met het onderhoud van het  bekende “Cente kapelleke” uit 1857 in de Groenstraat als opvolger van Sef Welters. Deze taak is inmiddels door zijn  dochter Marjo overgenomen.

Het hardhouten kruis stond eerst op het kerkhof van Ulestraten op het graf van zijn grootouders Van Weersch, ter vervanging van een tweede houten kruis. Het eerste kruis uit 1993 was van ijzer. Op verzoek van Frans van Weersch zorgden zijn broers ervoor dat er in 1992 een nieuw kruis werd gemaakt voor op het graf, met het  hardhout uit de Schacht 4 van de voormalige staatsmijn Emma uit Schinnen. Via zijn relaties, voortkomende uit zijn werk, kwam Frans aan dit hout. Het kwam vrij tijdens de sloop van de schacht van de mijn en diende als geleiding van de liftkooien. Deze schacht is sinds 1963 als ventilatieschacht in gebruik geweest.

Het hout was geïmpregneerd met olie om rotting tegen te gaan. Tijdens de verwerking van het hout op de Vandiktebank (= een houtbewerkingsmachine om hout aan twee zijden zuiver op  breedte en dikte te schaven) bij Hay Maas uit Ulestraten, werd door de druk op het hout van de doorvoerrollen de geïmpregneerde olie zichtbaar. Een van de slopers van de schacht was de Firma Hensen uit Ulestraten die zorgde dat het hout bij Frans thuis bezorgd werd. Uiteindelijk werd het kruis in 2005 overbodig en opgeslagen en werd het hersteld en geplaatst in Waterval, zoals vermeld op 16 april.

bron: d’n Haamsjeut, herfst 2009