In het tijdschrift Gens Nostra van februari 1965 schreef Pierre Crasborn een kort artikel met de titel: De Oudste Generaties. Nu heeft dat in eerste instantie natuurlijk niets te maken met de familie Van Wersch. Maar aan het eind van dit artikel concludeerde Pierre Crasborn dat Hans van Weerst in mannelijke lijn de stamvader is van de huidige familie Crasborn.
Hans van Weerst was de onechte zoon van jonker Daniël (II) van Werst (blz 153 in het boek Van Wersch 800 jaar). Rond 1495 verwekte Daniël vóór het huwelijk Hans van Werst. Deze zoon werd echter wel door jonker Daniël erkend waardoor hij opgenomen werd in Daniëls testament.
Daniël van Werst trouwde rond 1497 met Catharina Vilters de Lobos. Na haar dood trouwde hij in 1520 met Maria van Elderen. Maar geen van beide huwelijken leverden wettige nakomelingen op.
Hans (ook wel Hans de Warsaige) trouwde met Ennes van Crasborn. Zij kregen acht kinderen. Een van de zonen noemde hij Ulrich, een familienaam die al drie keer eerder voorkwam in de familie van Van Werst. Deze Ulrich noemde zich later Ulrich de Crasborn. Hij trouwde met Katharina Johanna Stienen.
In 1545 is Hans van Werst overleden.
In het familieboek De Familie Crasborn (Rotterdam 1986) begint Pierre Crasborn met de volgende tekst:
Hans of Jan (beide namen leiden terug naar Johannes) van Weerst of Crasborn werd in Weerst geboren, omstreeks 1490, als zoon van Daniël van Weerst. Laat ik hem voor het gemak verder maar Hans Crasborn noemen. In 1532 was hij gehuwd met Margaretha van Leick. Hij zegelde toen in Aken – maar met de naam Hans van Weerst – een akte.
Omstreeks 1540 is hij voor de tweede maal getrouwd met Ennes of Anna de Crasborn. Zijn kinderen noemen zich in het algemeen Crasborn, maar ook nog wel Van Weerst. De ouders en voorouders van Hans vermeld ik later. Hans Crasborn was in 1549 overleden. Zijn vrouw Anna of Ennes de Crasborne leefde toen nog.
Hans Crasborn was boer, zoals vrijwel iedereen in deze streek. Een Jannes van Weerst was in die tijd meier van de laathof van Weerst. Maar ik kan niet met zekerheid zeggen of wij met dezelfde te doen hebben. Van zijn vader Daniël van Weerst, die in 1537 overleed, erfde hij veel onroerend goed en minstens één boerderij, de hof van Crasborn. Over Hans Crasborn heb ik niet veel gevonden, maar ik concludeer dit uit de bezittingen die zijn acht kinderen hadden in Weerst en de omliggende plaatsen.
De naam Crasborn komt van een bron in een grasveld in Weerst/Warsage: een grasbron. Deze bron bestaat nog steeds en ligt even buiten Weerst aan de noordelijke kant van de weg naar Mortroux. Op een topografische kaart uit 1937 stond het gehucht Krasborn bij Weerst ingetekend. Vandaag de dag is er in Warsage de Rue Crasborn.
Nazaten van Hans van Werst-Crasborn gebruikten ook soms het wapen van de jonkers Van Werst.
Poswick
In het boek: Historie biographique et généalogique de la noblesse Limburgouise van Eugene Poswick uit 1873, staat op bladzijde 84:
Philippe-Hubert de Cloeps, seigneur de Hazoy, né à Bruxelles et baptisé le 18 octobre l65l, conseiller receveur-général des domaines, des aides et subsides du duché de Limbourg, par patentes du 27 juillet 1668 et serment du 14 octobre 1676 à la Chambre des comptes, décéda à Limbourg et fut enterré dans l’église de Saint-Georges le 7 décembre 1688. Il avait épousé Marie-Elisabeth Blanche, décédée le 28 mai 1698, fille de Jean Blanche, échevin de la ville de Herve, et d’Elisabeth van Weerts de Craesborn.
Vertaling:
Philippe-Hubert de Cloeps, Heer van Hazoy, geboren in Brussel en gedoopt op 18 oktober 1665, raadsheer-ontvanger-generaal van de domeinen, steun en subsidies van het hertogdom Limburg, bij brevet van 27 juli 1668 en eed van 14 oktober 1676 in de Kamer van de Rekeningen, overleed in Limbourg en werd begraven in de kerk van Saint-Georges op 7 december 1688. Hij was getrouwd met Marie-Elisabeth Blanche, overleden op 28 mei 1698, dochter van Jean Blanche, schepen van de stad Herve, en Elisabeth van Weerts de Craesborn.
Wellicht een keer op vakantie in Thorn: Hotel Crasborn.
Klik hier voor Daniël Steenenbrugge.
Klik hier voor Elisabeth Crasborn.