2021
In november 2021 zou Leo van Weersch zijn 50-jarig jubileum als dirigent vieren. Door de Corona-maatregelen werd dit uitgesteld. Hij is dirigent van drie koren: Mannenkoor Inter Nos in Schin op Geul, Mannenkoor Walram in Valkenburg en zanggroep Die Moselsänger.
2017
Tijdens de afsluiting van het Cornelius Octaaf in Schin op Geul heeft burgemeester Jan Schrijen op zaterdagavond 16 september een Koninklijke onderscheiding uitgereikt aan dirigent Leo van Weersch.
Leo van Weersch is met hart en nieren met de muziek verbonden. Hij was actief als dirigent bij het inmiddels opgeheven dameskoor Vivace en nog steeds dirigent bij Die Moselsänger, mannenkoren Internos en Koninklijk Walram’s Genootschap. Hij dirigeert diverse koren buiten de gemeente Valkenburg aan de Geul zoals in Klimmen. Bovendien gaf hij muziekles op de voormalige basisschool St.Anthonius in Schin op Geul.
Door zijn bijzondere inzet worden er vele concerten georganiseerd onder andere in verzorgingstehuizen. Daarnaast is hij al meer dan 16 jaar organist bij de parochiekerk H. Mauritius in Schin op Geul.
bron: Foto: Hein Reuters, TV Valkenburg
2016
Op de website van Mannenkoor Inter Nos schrijft Leo:
Leo van Weersch werd in 1947 te Schin op Geul geboren. Hij heeft Mannenkoor Inter Nos nu zo’n 29 jaar onder zijn hoede. Een resumé van zijn muzikale leven …
Ik ben als zanger begonnen bij de tweede tenoren in het jaar 1964. Mijn vader was medeoprichter van het Mannenkoor Inter Nos en omdat er vroeger niet veel in het dorp te beleven was, ging je bij een vereniging. Ik was vroeger al muzikaal en ik interesseerde me voor koormuziek.
Van wijlen Wiel Pasmans kreeg ik de gelegenheid om als tweede dirigent te fungeren. Na een paar jaar ben ik bij de baritons gaan zingen omdat mijn stem daar beter tot zijn recht kwam.
Tot het jaar 1981 heb ik als zanger en tweede dirigent een ontzettende leuke tijd gehad en veel ervaringen opgedaan. In de periode 1976 tot 1982 heb ik gestudeerd aan het conservatorium te Maastricht waar ik mijn diploma koordirectie en schoolmuziek behaalde.
Ik werd in 1982 benoemd als muziekdocent aan verschillende basisscholen in de gemeente Valkenburg aan de Geul. Tijdens deze periode was ik al van verschillende koren dirigent.
In 1981 werd ik dirigent van het mannenkoor Inter Nos, een mooi, groot, goed en gezellig koor. Samen hebben wij mooie concertreizen gemaakt naar o.a. het vroegere Joegoslavië, Tsjechië, Duitsland. Ook werden er vele concerten gegeven in binnen en buitenland.
Op de website van het Mannenkoor Koninklijk Walram’s Genootschap uit Valkenburg:
Met ingang van 6 mei 2010 is Leo van Weersch (62 jaar) aangesteld als de nieuwe dirigent van het mannenkoor van het Koninklijk Walram’s Genootschap van Valkenburg.
Leo van Weersch, geboren te Schin op Geul, komt uit een zeer muzikale familie. Zijn vader was oprichter van Mannenkoor InterNos en zong daar altijd zijn tenorenpartij. Zijn moeder was ook zeer muzikaal. Zij zong in Maastricht bij Con Amore. Haar oom Juul Moes was opera-zanger, een geweldige tenor en werd zelfs de Caruso van Nederland genoemd.
Aanvankelijk volgde hij bij de Valkenburgse Muziekschool piano en koordirectie waar hij zijn 4e graad haalde voor deze vakken. Hij werd beloond met de Alfons Crolla prijs. Dat hem gaf hem een extra stimulans om verder te gaan studeren. In diezelfde periode werd hij dirigent bij het zangkoor in Ransdaal.
Direct na zijn afstuderen werd hij benoemd als vakleerkracht aan verschillende basisscholen in de gemeente Valkenburg aan de Geul. Een heel dankbaar werk, zeker als je kinderen probeert de muzikale vorming bij te brengen. Leo van Weersch heeft dit werk gedaan tot zijn 62ste. Nu is hij een vutter, en dat bevalt hem heel goed. Leo is bij verschillende koren als gastdirigent opgetreden en zit ik nu al 40 jaar in het vak als dirigent.
Naast het dirigentschap van het Walram’s Mannenkoor is hij ook nog dirigent van verschillende andere koren: Mannenkoor InterNos, Dameskoor Vivace en Die Moselsänger, allen uit Schin Op Geul.
Hij hoopt met het Mannenkoor Walram een fijne periode met veel muzikaliteit tegemoet te gaan, onder zijn lijfspreuk: “zingende mensen zijn gelukkige mensen”.
2009
In 2009 schreef Leo van Weersch de muziek bij het carnavalsnummer Mien leef Limburg. De tekst was van Jo Bertholet. Klik hier voor het muziekblad van Mien leef Limburg.
2008
Dirigent Leo van Weersch aug 1979 – februari 2008
17 augustus 1979, Leo van Weersch stapt Café zaal Claessen in Klimmen binnen, het verenigingslokaal van Mannenkoor Sint Remigius. De op dat moment 32-jarige Schin op Geulse “jong” begint aan de weg om van zijn hobby zijn beroep te maken. Hij had op dat moment nauwelijks ervaring met het dirigeren van een mannenkoor, maar “zijn droom” was uitgekomen, hij wilde als dirigent voor dit alom gewaardeerde en gerespecteerde mannenkoor staan.
Door het plotselinge afscheid van Jan Dortu zag het bestuur van Mannenkoor Sint Remigius zich voor de moeilijke taak geplaatst om een nieuwe goede dirigent te vinden. Na een bezoek aan de repetitie van het Ransdaalse Kerkelijk zangkoor, was het bestuur overtuigd van de kwaliteiten van Leo van Weersch. Besloten werd gezamenlijk de sprong in het diepe te wagen. Zowel voor de zangers als zeker ook voor Leo zelf was het in het begin best wennen, (nieuwe dirigeerstokjes waaien anders) maar al gauw bleek dat ondanks de Geul, Leo openstond voor het “Klummesj geveul”.
Leo had zijn eerste muziekopleiding genoten aan de Valkenburgse muziekschool, waar hij in `72 De Alphons Crollamuziekprijs won. Op het moment van aantreden bij Sint Remigius studeerde Leo van Weersch aan het conservatorium in Maastricht koordirectie bij Jos Besselink. Samen met mannenkoor Sint Remigius is hij daar in 1981 afgestudeerd. Dit kon natuurlijk niet misgaan. In dat zelfde jaar, was het zilveren Jubileum van mannenkoor Sint Remigius het eerste hoogtepunt dat samen gevierd werd. Dit betekent overigens ook dat we nu tijdens zijn zilveren jubileum ons al aan het opmaken zijn voor het gouden jubileum van Sint Remigius.
In 1982 werd een langspeelplaat opgenomen, in 1985 een eerste prijs met lof op het Concours in Heythuysen, concertreizen naar Pernitz Oostenrijk in ’87, Soest Duitsland in ’92, het robijnen jubileum in ’96, concertreis Tsjechië, een concertreis naar Seedorf met solisten, voor Nederlandse militairen, een CD opname in 2001, weer een concertreis naar Oostenrijk in ’02 en nu het zilveren dirigentenjubileum.
Zowel bij het 25 jarig als bij het 40 en 50 jarig jubileum gaf het mannenkoor onder zijn bezielende leiding zeer hoogstaande concerten. De echte sterke kant van Leo kwam echter naar voren toen het koor een moeilijk en emotioneel zwaar optreden moest verzorgen. Bij het afscheid van voorzitter Piet Meurders, een voor alle zangers haast onmogelijke opgave, motiveerde hij ons zo dat we een prachtige dienst, deze voorzitter waardig konden neerzetten. Na 29 jaar werd de samenwerking met Leo van Weersch in februari 2008 beëindigd. Leo bedankt! en veel succes in de zangerswereld, en in het bijzonder met je nieuwe EuRegionale vereniging ‘Die Moselsänger’. Vernieuwende uitdagingen in de Mannenkoorwereld zijn moeilijk, maar hard nodig om “jongere mannen” te prikkelen om ook een smoking aan te trekken en mee te zingen. Ook deze uitdaging gaan we samen aan.
bron: www.sint remigius.nl
2007
Leo van Weersch (60) uit Schin op Geul is vijfentwintig jaar dirigent van het mannenkoor Inter Nos. Hij heeft de afgelopen maanden diverse zilveren jubilea gevierd, onder meer op de basisscholen in 
Valkenburg en bij mannenkoor Sint Remigius in Klimmen. Maar dit wordt voor hem een jubileum met een gouden randje: Inter Nos is hem dierbaarder dan wat dan ook.
Wat is er zo speciaal aan Inter Nos?
“Het is óns koor. Mijn vader Jos – of Sjeuf, zoals hij in Schin op Geul werd genoemd – was destijds een van de oprichters van Inter Nos. Hij nam me als snaak van zeventien jaar ook mee naar het koor. Ik begon er als tweede tenor. Later schoof ik door naar de baritons, die wat versterking konden gebruiken. Qua stem was dat geen probleem: ik heb stembanden van gummi en kan alles zingen, van sopraan tot bas.”
U begon tussen de zangers, maar eindigde later als dirigent vóór het koor. Was dat geen lastige overstap?
“Ik wilde van kleins af aan al dirigent worden, dat was gewoon mijn grote droom. Bij Inter Nos was ik al vrij snel tweede dirigent. Later, toen ik alsnog het conservatorium had gevolgd, werd ik dirigent bij het mannenkoor in Klimmen. Dat zat ze in Schin op Geul niet lekker, want Klimmen werd in het dorp toch min of meer als concurrent van Inter Nos gezien. Toen dirigent Wiel Pasmans bij ons vertrok, wilden ze dan ook per se dat ik hem opvolgde. Dat was inderdaad niet makkelijk: in Klimmen was ik de dirigent, maar hier in Schin op Geul was ik gewoon d:r Lei: ze beschouwden me als een van hen, waardoor ik het natuurlijke overwicht miste dat je als dirigent soms nodig hebt.”,
Lukte het u desondanks om toch een eigen stempel op het koor te drukken?
“Ik denk het wel. Ik was wat preciezer dan mijn voorganger. Ik ben wat dat betreft meer een perfectionist, denk ik, en daardoor wellicht ook wat strenger. Maar daar had het koor geen moeite mee: de leden hadden ook zelf wel in de gaten dat je als koor alleen kwaliteit kunt brengen als je een zekere discipline kunt opbrengen.”
Wat doet u nog meer in de muziek?
“Ik geef les op alle basisscholen in de gemeente Valkenburg aan de Geul En ik heb nog een paar andere koren onder mijn hoede: Sint Remigius in Klimmen dus, maar ook het dameskoor van Schin op Geul. En de Mosel Sänger, niet te vergeten: een vriendenkoor waarmee we elk jaar naar de Moezel trekken om daar een paar optredens te verzorgen. Ik heb alleen de maandagavond nog vrij, dan komen we met een paar familieleden bij elkaar om gezellig wat te kaarten.”
Hoe ziet u de toekomst van de koormuziek in Limburg?
“Ik ben bang dat het mannenkoor zijn langste tijd heeft gehad. De zangers worden steeds ouder; ik zie na vijfentwintig jaar nog steeds dezelfde gezichten voor me, maar de haren zijn ondertussen wèl grijs geworden. Het lukt gewoon niet om jonge mensen te interesseren voor zo’n koor, waardoor je op den duur onherroepelijk in de problemen komt. Wat dat betreft zie ik de toekomst inderdaad somber in.”
Zou het wellicht helpen als u het repertoire zou ‘verjongen’?
“Dat betwijfel ik, eerlijk gezegd. Wellicht krijg je er inderdaad een paar nieuwe, jonge leden bij als je Engels gaat zingen. Maar ik ben ervan overtuigd dat ik de oudere leden daarmee wegjaag. We zingen wel eens Engelstalige werken, hoor, met name uit musicals, Ik merk echter dat Duits en Slavisch ons veel beter liggen, in die werken komt Inter Nos toch het beste tot zijn recht,”
Voor uw jubileumconcert heeft u het programma zelf mogen samenstellen, al heeft de muziekcommissie natuurlijk over uw schouder meegekeken. Waar heeft u voor gekozen?
“We beginnen met mooie operamuziek. Verdi, Donizetti, Mozart – dat is nog steeds mijn lievelingsmuziek. Daarna wordt het programma wat lichter, We eindigen in het Limburgs. Met als uitsmijter – dat wilde ik per se – het Limburgs volkslied. Dat lijkt me een prachtige opmaat naar een gezellige feestavond.”
Leo van Weersch geeft zaterdag met Inter Nos een jubileumconcert in De Polfermolen in Valkenburg. Aan het concert wordt meegewerkt door de sopraan Heidi Klinkers-Pittie, de tenor Andrea Poddighe en het salonorkest Wiener Soirée uit Luik. Het concert begint om 20.00 uur, De entree bedraagt 8 euro.
bron: de Limburger, 15 november 2007, René Willems
2007
Leo van Weersch dirigeert ‘zijn’ koren met zijn ogen.
Schin op Geulse musicus volgde zij hart
SCHIN OP GEUL- De in de regio bekende en succesvolle koordirigent en muziek docent Leo van Weersch (60) geeft op 17 november een jubileumconcert met ‘zijn’ Mannenkoor Inter Nos uit Schin op Geul. Aan de vooravond van dit feestelijke optreden spreekt hij openhartig over zijn muzikale leven.
Leo is geboren als zoon van muzikale ouders. Vader was medeoprichter van Mannenkoor Inter Nos, terwijl moeder zong in een orkest in Maastricht. “Wij hadden thuis een piano waarop ik als kind al leerde spelen. Op mijn veertiende jaar nam vader mij mee naar Inter Nos waar ik mij aanmeldde als het jongste koorlid. Ik bezocht trouw de repetities en wilde later dirigent worden,” herinnert hij zich.
Het heeft de talentvolle Leo veel doorzettingsvermogen gekost om zijn doel te bereiken, want in mijnwerkersgezin Van Weersch met zes kinderen moest hij al op dertienjarige leeftijd mee dé kost gaan verdienen.
Omscholen
“Ik was werkzaam in een winkel, toen ik in 1976 de kans kreeg om mij te laten omscholen aan het Conservatorium Maastricht, waar ik schoolmuziek en koordirectie ging studeren. Nu ben ik jaren werkzaam als muziekdocent aan vier basisscholen in Valkenburg aan de Geul. Daarnaast ben ik als hobby als dirigent verbonden aan diverse koren,” licht Van Weersch dankbaar zijn carrière toe.
De druk bezette musicus had Koninklijk St. Caeciliakoor Heer, St. Caeciliakoor Ransdaal en Kerkelijk zangkoor Sint Joseph Broekhem onder zijn hoede. Jarenlang dirigeert hij Inter Nos en Mannenkoor St. Remigius Klimmen.
Ook Dameskoor Vivace in Schin op Geul en de regionale Mosel Sänger kunnen op zijn vakmanschap rekenen. Hij verklaart zijn passie: “Muziek is mijn lust en leven. Weet u: zingende mensen, zijn gelukkige mensen. Deze natuurliefhebber houdt van een ontspannen de wandeling of een en fietstocht samen met echtgenote Regina.
Oogcontact
Leo werd in 1981 eerste koordirigent bij Inter Nos. – , Daarvoor functioneerde hij – als tweede dirigent. “De 43 leden zingen vele jaren Joegoslavische en Byzantijnse liederen en klassiek repertoire. Mede hierdoor staan zij niet meer zo snel open voor hedendaagse stukken. Dat vind ik als professional jammer, maar ik respecteer hun keuze. Wij hebben ook Engels-, Duits- en Italiaanstalige werken op ons repertoire, dat bijdraagt aan de eigen klankkleur van het koor.”
Inter Nos nam de laatste keer in 2004 deel aan het concours van de Onderlinge Federatie en scoorde hoge cijfers in de afdeling Superieur. “Ik vind het plezierig om mijn kennis over te dragen aan amateur-zangers. Onze vereniging ken ik van haver tot gort, anderzijds durf ik hen tijdens repetities niet altijd muzikaal te corrigeren,” constateert hij en doet daarmee de Latijnse naam Inter Nos (onder ons) alle eer aan. Hij vervolgt: “Tijdens concerten ben ik de dirigent, die rustig en bij wijze van spreken met zijn ogen dirigeert,” glimlacht hij fijntjes.
Leo maakt zich grote zorgen over de toekomst van de vergrijzende Limburgse zangverenigingen, omdat (volgens hem) jongeren een te druk leven lijden en zich meer tot een hedendaags (Engels) repertoire aangetrokken voelen. Wat hem betreft gaat hij nog jaren door als dirigent.
bron: Heuvelland actueel 14 november 2007, Jos Schols
1997
Leo was dirigent van het Valkenburgse parochiekoor Sint Joseph. In 1997 hertrouwde hij. Pastoor Keulen van de parochie vond dat het kerkkoor geen dirigent mocht hebben die gescheiden en hertrouwd was. Dus werd Leo ontslagen. De leden van het kerkkoor zagen het anders en zeiden hun lidmaatschap op waardoor de kerk opeens geen zangkoor meer had.
1981
Al vroeg begon Leo met dirigeren. Ondanks dat hierboven staat dat hij in 1978 bij het mannenkoor Klimmen kwam, was het in feite al in 1972 dat hij, op 25 jarige leeftijd, het koor dirigeerde. Het was een mis van Brückner. In 1981 vierde het Mannenkoor St. Remigius het feit dat ze nieuwe kostuums hadden. Dit werd feestelijk gevierd met een concert (zie links). In 1983 was het koor op de radio te beluisteren bij Avro’s Muzikaal Onthaal. Opvallend was dat tijdens dit concert een van de solisten de bariton Sjef van Wersch (Wittemse Tak) was. In 1985 behaalde het koor een internationale eerste prijs. Vreemd genoeg vierde hij met het Klimmens mannenkoor in september 1989 (!) zijn tienjarig jubileum, volgens de krant. Dit moest natuurlijk 12,5 jarig jubileum zijn.
Leo is dirigent van Inter Nos, van Vivace en Die Möselsänger, alle uit Schin op Geul, Mannenkoor Walram sinds 2010 en de Christelijke Zangvereniging Brunssum.
Klik hier voor Leo van Weersch in de Wijlrese Tak.